Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
Υπ’ όψιν ότι τα δύο έπη, Ιλιάς και Οδύσσεια, γράφτηκαν τον όγδοο αιώνα, αλλά αναφέρονται στην αχαϊκή εποχή, από μνήμης βεβαίως.
Κάθε πόλη αποτελούσε κράτος. Δίκαιο γραπτό δεν υπήρχε, μόνον εθιμικό, στο οποίο οι άνθρωποι εκείνων των εποχών αυτοδικούσαν μεν, αλλά σέβονταν απόλυτα τις καθιερωμένες άγραφες αξίες.
Μοναδικός είναι ο νόμος της τιμής και το κύρος της κοινωνίας, όπως επίσης ο σεβασμός στην αιδώ και την δίκη (Δικαιοσύνη).
Ο νόμος της φιλοξενίας υπήρξε σεβαστό, ιερό καθήκον. Φιλοξενία για όσες μέρες δηλώσει ο ξένος, πλύσιμο στο λουτρό, δείπνο και δώρο κατά τον αποχαιρετισμό.
ΜΙΚΡΟ ΔΟΚΙΜΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΛΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
Kαι μάννα γέλασες
Κι οι ακρογιαλές κρυστάλλωσαν το γέλιο.
Τα άγρια τέρατα που πρώτα βασάνιζαν το νού και την ψυχή του, εξημερώθηκαν στο φως του ήλιου και τα φώτα του νου και τη θέση τους πήραν άλλες μορφές, και ο κόσμος γέμισε από πασίχαρες και πανέμορφες αιθέριες θεότητες, τις Νηρηίδες και Ναϊάδες,(πηγές, ποταμοί, θάλασσα), τις Ορεάδες και Ορεστιάδες, (όρη, βουνά), τις Ναπαίες, Μελεάδες, Δρυάδες και Αμαδρυάδες, (δάση και δέντρα) τέλος τις νύμφες των σπηλαίων, τις Σπηλαιάδες, έτσι που δεν έμεινε γωνιά ακατοίκητη και μέρος άδειο, που
Έφυγε από τη ζωή, ο Γεώργιος Βλάχος.
Η κηδεία του έγινε 9/12/2020 στον Άγιο Νικόλαο Πωγωνιανής.
#2020 #1208
Από την Θράκη στο Διάστημα: Ιστορίες μαθητικής αναζήτησης και επιχειρηματικής τόλμης.
ΔΙΟΣ Δ’ ΕΤΕΛΕΙΕΤΟ ΒΟΥΛΗ
Eμείς εδώ θα ασχοληθούμε με την Ιλιάδα.
Αυτός ο απαράμιλλος δημιουργός σοφίστηκε να περάσει μια γραμμή που διαπερνά όλη την Ιλιάδα, δηλαδή τον τρωικό πόλεμο, από την αρχή μέχρι το τέλος, με την «μήνιν»(μάνητα μεταφράζουν οι Κακριδής Καζαντζάκης) του Αχιλλέα, εναντίον του Αγαμέμνονα και γύρω από αυτό το μοτίβο διαπλέκει και εξελίσσει όλα τα γεγονότα, πολεμικά και μη, που υπακούν στο αρχικό σχέδιο.
Αγγελία αναζήτησης προσωπικού για Πωγωνιανή
1) ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ ΓΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΠΛΗΡΟΥΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΣΕ ΣΠΙΤΙ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ. Η ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΙΑ ΘΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΠΡΟΣΟΝ.
ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΣΤΟ Ε-MAIL: kivotospogoniani@gmail.com
2) ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΣ ΓΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΠΛΗΡΟΥΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΣΕ ΣΠΙΤΙ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ. Η ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΙΑ ΘΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΠΡΟΣΟΝ.
ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΣΤΟ Ε-MAIL: kivotospogoniani@gmail.com
Η ΛΥΓΕΡΗ ΣΤΟΝ ΑΔΗ
(Νικ. Πολίτης «Εκλογαί από τα τραγούδια του Ελληνικού Λαού», αρ.222)
Σχόλια Κώστα Γ.Τσιλιμαντού
Λυγερή, η. (Oυσιαστικοποιηθέν όνομα του επιθέτου λυγερός < αρχ. λυγηρός, που σημαίνει εύκαμπτος, τρυφερός.) Σημαίνει, νέα, ψηλή και χαριτωμένη γυναίκα.
Στα δημοτικά τραγούδια η νέα γυναίκα ονομάζεται κόρη, ή λυγερή. Και οι δυο λέξεις και όμορφες είναι και ποιητικές, σε αντίθεση με το γραμματικά ουδέτερο κορίτσι. Ο Σολωμός προτιμά την ωραιότατη λέξη κορασιά. Στον Ερωτόκριτο ονομάζεται κόρη, κοπελιά, λυγερή, κοράσια στον πληθυντικό και θυγατέρα για του γονείς. Ποτέ όμως κορίτσι. Και όσο για το νέο: άγουρος.
Το τραγούδι τώρα:
Τρεις αντρειωμένοι βούλονται να βγούν από τον Άδη.
Ο ένας να βγεί την άνοιξη, κι ο άλλος το καλοκαίρι,
Κι ο τρίτος το χινόπωρο, οπού είναι τα σταφύλια.
Μια κόρη τους παρακαλεί, τα χέρια σταυρωμένα.
«Για πάρτε με, λεβέντες μου, για τον Απάνου κόσμο.
-Δεν ημπορούμε λυγερή, δεν ημπορούμε κόρη,
Βροντομαχούν τα ρούχα σου κι αστράφτουν τα μαλλιά σου,
Χτυπάει το φελλοκάλιγο και μας ακούει ο Χάρος.
Ήπειρος - Ο μύθος στην πραγματικότητα (Ντοκιμαντέρ)
1996, Εκδρομή στα Καλάβρυτα
Βίντεο 1 Ευαγγέλου Γκόγκου
#1996 #1201
Ο ΑΝΗΦΟΡΟΣ
ΟΡΧΑΝ ΒΕΛΗ
Ο ΑΝΗΦΟΡΟΣ
Γράφει: O Κώστας
Γ. Τσιλιμαντός
Στον άλλο κόσμο, του δειλινού τις ώρες,
Τότε που οι φάμπρικες σφυρίζουν διακοπή,
Ο δρόμος που στα σπίτια θα μας βγάνει,
Μια τόση ως τούτη αν δε σηκώνει ανηφοριά.
Δεν είν’ και τόσο φοβερό να ’χεις πεθάνει!..
Στην Ελλάδα ο Ορχάν Βελή είναι γνωστός στους θιασώτες της ποίησης από
Ανθολογίες, από παλαιότερη μεταφραστική εργασία του Αλ. Μπάρα και από πρόσφατη
σχετικά του Χ. Βάιου.
Σχεδόν το σύνολο του έργου του το έχει μεταφράσει και ο υποφαινόμενος, χωρίς
ποτέ να μπορέσει να βρει και εκδότη. Πρόλαβε όμως να ιδεί το μεγαλύτερο μέρος
της εργασίας του δημοσιευμένο στην «Ηπειρωτική Εστία», όσο ακόμη ζούσε ο
διευθυντής της, ο μακαρίτης Δημοσθένης Κόκκινος. Από εκεί και ότι σήμερα
μεταφέρεται εδώ.
Προτού μιλήσουμε για το μικρό αριστούργημα που φέρει το συμβολικό τίτλο
«Ανήφορος», θα πούμε μερικά προλογικά, που θα κάνουν περισσότερο αποδεκτό,
φαντάζομαι, το χαρακτηρισμό που έδωσα.
Μεσόγειος | Ήπειρος
Μεσόγειος | Ήπειρος
Ένα διαφορετικό, μουσικό ταξίδι, με οδηγό αυτήν τη φορά τον Μάνο Αχαλινωτόπουλο, συνθέτη, αλλά και έναν από τους πιο ξεχωριστούς δεξιοτέχνες του κλαρίνου της σύγχρονης γενιάς Ελλήνων μουσικών.
Ο Μάνος Αχαλινωτόπουλος, συναντά έναν – έναν, τους πιο σημαντικούς μουσικούς και ερμηνευτές της Ηπείρου, που κρατούν ζωντανή μια ανεκτίμητη μουσική παράδοση, με ρίζες βαθιές και μεγάλο ειδικό βάρος.
Το ταξίδι αυτό, έχει τη δύναμη της εκφραστικότητας σπουδαίων μουσικών, που με το κλαρίνο, το λαούτο και το βιολί, επισκέπτονται όλες τις περιοχές του ανθρώπινου συναισθήματος, από τον θρήνο και τη μοναξιά ως τη χαρά και το γλέντι. Με φόντο έναν τόπο που διατηρεί ανέπαφη σχεδόν την άγρια ομορφιά του.
Οκτώβριος 2015, η οικογένεια Ζωγράφου στο "Στέκι του Καρδάση"
Πωγωνιανή Οκτώβριος 2015
Η οικογένεια Ζωγράφου, στο "Στέκι του Καρδάση"
Βίντεο Ε. Γκόγκου
#2015 #1000
2001, Εκδρομή στις Μυκήνες-Ναύπλιο
Εκδρομή στις Μυκήνες-Ναύπλιο 25/11/2001
#2001 #1125
ΤΟ ΒΟΥΒΟ ΠΛΟΙΟ
Δημοσιεύτηκε παλαιότερα στο περιοδικό «ΦΗΓΟΣ» των Ιωαννίνων και επαινέθηκε αρκούντως από τους Κύκλους του περιοδικού.
του YAHYA KEMAL BEYATLI
Ένα πλωτό για τ’ άγνωστο σαλπάρει απ΄το λιμάνι.
Βουβό αργοπλέει, στη γέφυρα κανένας δεν τ’ ορίζει,
Χέρι δε βλέπεις να σηκώνεται, μαντήλι ν’ ανεμίζει
Φίλοι το πλοίο που ’φυγε δεν είν’ το τελευταίο
Κι ουδέ το πένθος μας στερνό στο χωρισμό το νέο.
Στην παραλία όσοι έμειναν με την καρδιά κομμάτια,
Κοιτάζουν στον ορίζοντα μ ε βουρκωμένα μάτια.
Όσοι αγαπήσαν, μάταια στον κόσμο αυτό προσμένουν,
Να καταλάβουν δεν μπορούν πως μάταια περιμένουν.
Τόσο καλά εκεί που παν να νιώθει του καθένας;
Τα χρόνια κι οι καιροί κυλήσανε, δε γύρισε κανένας!
(Μεταφορά στα Ελληνικά από τον Κώστα Γ.Τσιλιμαντό).
ΜΕΛΕΤΗ ΘΑΝΑΤΟΥ
Ή ζωή είναι άπειρη: Προήλθε από μία αρχή. Πρέπει να έχει και τέλος. Το τέλος για τους ανθρώπους είναι ο θάνατος.
Ο θάνατος είναι το βαθύτερο και σκοτεινότερο πρόβλημα, γιατί συνδέεται με την απορία της ύπαρξης.
Ανάμεσα σε δυο πόλους, τη γέννηση και το θάνατο, παίζεται το όλο δράμα.
Το θάνατο τον γνωρίζουμε από τους άλλους που πεθαίνουν, όχι από εμάς, διότι όταν έρθει σ’ εμάς, εμείς θα έχουμε φύγει, μας λένε οι αρχαίοι φιλόσοφοι.
Το μοναδικό πλάσμα στον κόσμο όμως που είναι τραγικό, είναι ο άνθρωπος. Διότι, απ’όλα τα έμβια όντα του πλανήτη μας, μόνον αυτός γνωρίζει ότι θα πεθάνει.
ΤΖΕΝΗ ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ- ΤΣΙΛΙΜΑΝΤΟΥ
ΤΖΕΝΗ ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ- ΤΣΙΛΙΜΑΝΤΟΥ
Γράφει ο σύζυγος
Τι κάνεις, όταν, πριν λίγες ώρες μιλούσες με το αγαπημένο σου πρόσωπο, εντελώς ξαφνικά και απότομα, χωρίς υποψία που προδικάζει το μοιραίο, αντιμετωπίζεις μπροστά σου απροσδόκητο το θάνατο;
Ουρλιάζεις, προσπαθείς με σπασμωδικές χειρονομίες μήπως μπορείς και ανατάξεις το σώμα, με την τρελή ελπίδα επανόδου στη ζωή, όμως εκείνη με την οποία είχες μοιραστεί σχεδόν πενήντα χρόνια με τη ζωή σου, η μορφή της Δασκάλας που αγαπήθηκε από μαθητές και μαθήτριες, όσο λίγοι, που εγώ γνώρισα, έχει πετάξει για πάντα από κοντά σου.
Ό,τι και να πεις, ό,τι και να κάμεις, ο θάνατος είναι το οριστικό, το τελειωτικό γεγονός της «μεταβολής εις το εναντίον των πραττομένων», είναι μια μικρή, ή μεγάλη, ή ανυπέρβλητη τραγωδία, αναλόγως του όγκου της.
Έφυγες απροσδόκητα, αθόρυβα, με ειρηνική και γαλήνια όψη, είχες επιτελέσει το μεγάλο σου έργο κλείνοντας τον κύκλο της ζωής σου,και άφησες εμάς τους ζωντανούς, τους περιλειπόμενους στη θλίψη και στον πόνο.
18 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2011
2020, στην Παναγία την Καρτερούσα
Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ ΝΑ ΕΞΙΣΛΑΜΙΣΘΕΊ Ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΟΡΘΟΞΟΣ ΝΑΟΣ
ΟΡΘΟΞΟΣ ΝΑΟΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΓΙΝΕ.
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑ –ΣΟΦΙΑΣ
Ανάλυση από Κώστα Γ.Τσιλιμαντό.
Σημαίνει ο Θεός, σημαίνει η γης, σημαίνουν τα επουράνια
Σημαίνει κι η Αγια-Σοφιά, το μέγα μοναστήρι,
Με τετρακόσια σήμαντρα κι εξηνταδυό καμπάνες.
Κάθε καμπάνα και παπάς, κάθε παπάς και διάκος.
Ψάλλει ζερβά ο βασιλιάς, δεξιά ο Πατριάρχης
κι απ’ την πολλή την ψαλμουδιάν εσειόταν οι κολόνες.
Να μπούνε στο χερουβικό και να βγει ο βασιλέας
Φωνή τους ήρθε εξ ουρανού κι απ΄αρχαγγέλου στόμα:
«Πάψετε το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τ’ άγια,
παπάδες πάρτε τα ιερά κι εσείς κεριά σβηστείτε,
γιατί ‘ναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει.
Μον’ στείλτε λόγο στη Φραγκιά, να ‘ρθουν τρία καράβια
Το’ να να πάρει το σταυρό και τ’ άλλο το Βαγγέλιο
Το τρίτο, το καλύτερο, την άγια τράπεζά μας,
μη μας την πάρουν τα σκυλιά και μας τη μαγαρίσουν»
Η Δέσποινα ταράχτηκε, κι εδάκρυσαν οι εικόνες.
«Σώπασε, κυρά Δέσποινα, και μη πολυδακρύζεις,
// (κι εσείς ’κόνες μην κλαίτε)
Πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά σας θα ‘ναι.
// (πάλι δικά μας θα’ ναι)
Πραγματολογικά στοιχεία:
2020, Τσιλιμαντού Πολυξένη
Παρασκευή 26/7/2020
Έφυγε ξαφνικά από τη ζωή η σύζυγος του Κωνσταντίνου Τσιλιμαντού, Πολυξένη.
Η νεκρώσιμη ακολουθία θα γίνει την Τρίτη 28/7/2020 στις 5:00 μμ, στο Νεκροταφείο Χαλανδρίου.
Στη μνήμη της, αντί στεφάνου, η οικογένειά της επιθυμεί τα χρήματα να διατεθούν ως δωρεά στο Έθελοντικό Μη Κερδοσκοπικό Οργανισμό Ειδικής Μέριμνας και Προστασίας Μητέρας και Παιδιού "Κιβωτός του Κόσμου" |
Μνημόσυνο του Δημήτρη Σωτηρόπουλου
Πραγματοποιήθηκε σήμερα 25/7/2020 στο Σταυροσκιάδι,
το σαρανταήμερο μνημόσυνο του Δημήτρη Σωτηρόπουλου
|
2020, Μάνος Κιτσώνας
Προγραμματισμένη έναρξη στις 22 Ιουλ 2020, 18:00
Τη συνέντευξη θα παρουσιάσει ο Διευθυντής του Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου,
Μάνος Κιτσώνας.
2020, Μάνος Κιτσώνας
ΣΥΣΤΑΣΗ, Κ.Τσιλιμαντού
ΣΥΣΤΑΣΗ
https://tsilimantos.wixsite.com/kostastsilimantos/apo-to-imerologio-enos-daskaloy
ΣΚΟΡΠΙΑ ΦΥΛΛΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ
(Μνημόσυνο στο Δάσκαλο του ΔΜΕ(1975-77) Σπύρο Τρυφωνόπουλο, που άλλαξε τη ζωή μου).
του Κώστα Γ.Τσιλιμαντού.
Α!
Δανεικός ο τίτλος της επιφυλλίδας.
Αλλά και αυτά που θα διαβάσετε- όσοι τα διαβάσετε- είνα παλαιά, προ πεντηκονταετίας σχεδόν.
Βρισκόταν θαμμένα στα συρτάρια μου, και τώρα που τα ανακάλυψα, με την πεποίθηση πως κάποιες αλήθειες δε γεράζουν, λέω πως ίσως βρεθεί κάποιος που θα τα προσέξει.
Καυτό πάντα, όπως τότε, και σήμερα θέμα :
Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ.
Τα κείμενα τυπώνονται απαράλλαχτα, χωρίς προσθήκες και διορθώσεις.
‘’Θα ξεκινούσα με αυτό που είπε ο Αποστολάκης (Γ. Αποστολάκης: «Η ποίηση στη ζωή μας»). Προτού διοριστείς κοίτα τον εαυτό σου στον καθρέφτη, βαθιά. Δες όλες σου τις ασχήμιες κατάφατσα. Αναμέτρησε ότι η πολιτεία είναι πάντα φειδωλή στην αμοιβή σου. Αν πίστεψες ότι με το επάγγελμά σου, θα λύσεις το βιοποριστικό σου πρόβλημα, γελάστηκες. Υπάρχουν τόσα άλλα πιο προσοδοφόρα. Αν νόμισες ότι δεν απαιτεί κόπο και ότι σου φτάνουν αυτά που έμαθες, γελάστηκες δυο φορές. Και είσαι δυστυχισμένος και εσύ και πιο πολύ τα παιδιά σου, που θα πάρεις στα χέρια σου. Αργά ή γρήγορα θα ’ρθει η ώρα που θα νιώσεις πόσο πικρό είναι το ψωμί που τρώς.
Μπορεί να διδάσκεις σε καμιά επαρχία και τα παιδιά να υπνωτίζονται μέσα στο υλικό των διδαχτικών εγχειριδίων ( που ως τώρα μόνο εγχειρίδια ήταν). Μπορεί ακόμη να καμαρώνεις πως μπαίνεις στην τάξη απροετοίμαστος, γιατί τά ’μαθες όλα. Πρόσεξε! Η ζωή εκδικείται. Κάποτε κάποιο θα καταλάβει, έξω από το σχολείο, στη ζωή, πόσα έχασε εκεί μέσα. Ίσως κάποτε κα σένα σε ξυπνήσουν σειρήνες. Φαντάστηκες το τι εξουθενωτικό θα’ ναι, να διαγράψεις όλη σου την προσπάθεια μιας ζωής με ένα Χ;
__