ΤΟ ΒΟΥΒΟ ΠΛΟΙΟ

Του Κώστα Γ. Τσιλιμαντού

To παρακάτω ποίημα ανήκει σε ονομαστό Τούρκο ποιητή, την εποχή που ο συμβολισμός γινόταν δεκτός στην Τουρκία, με παράλληλη επίδραση του Παρνασσισμού και θεωρείται από τα καλύτερα του είδους αυτού για την τουρκική ποίηση. Δεν υπάρχει τούρκος μαθητής, που εφοίτησε στο Λύκειο και να μη το έχει αποστηθίσει. Μιλάμε φυσικά για το θάνατο, και ιδιαίτερα για το στερνό ταξίδι αγαπημένου προσώπου.!
Δημοσιεύτηκε παλαιότερα στο περιοδικό «ΦΗΓΟΣ» των Ιωαννίνων και επαινέθηκε αρκούντως από τους Κύκλους του περιοδικού.

ΤΟ ΒΟΥΒΟ ΠΛΟΙΟ
του YAHYA KEMAL BEYATLI

Όταν ορίστη απ΄τους καιρούς η ώρα να σημάνει,
Ένα πλωτό για τ’ άγνωστο σαλπάρει απ΄το λιμάνι.
Βουβό αργοπλέει, στη γέφυρα κανένας δεν τ’ ορίζει,
Χέρι δε βλέπεις να σηκώνεται, μαντήλι ν’ ανεμίζει
Φίλοι το πλοίο που ’φυγε δεν είν’ το τελευταίο
Κι ουδέ το πένθος μας στερνό στο χωρισμό το νέο.
Στην παραλία όσοι έμειναν με την καρδιά κομμάτια,
Κοιτάζουν στον ορίζοντα μ ε βουρκωμένα μάτια.
Όσοι αγαπήσαν, μάταια στον κόσμο αυτό προσμένουν,
Να καταλάβουν δεν μπορούν πως μάταια περιμένουν.
Τόσο καλά εκεί που παν να νιώθει του καθένας;
Τα χρόνια κι οι καιροί κυλήσανε, δε γύρισε κανένας!
(Μεταφορά στα Ελληνικά από τον Κώστα Γ.Τσιλιμαντό).