Σε μια εποχή που το Διάστημα είναι ακόμα πιο κοντά, τα webcasts του Ιδρύματος Ευγενίδου συναντούν και συζητούν ζωντανά με επιχειρηματίες και μαθητές για την αναζήτηση νέων ευκαιριών που μπορεί να προσφέρει η Διαστημική έρευνα. Οι καλεσμένοι ομιλητές θα μας περιγράψουν την δική τους ιστορία μέσα από την μαθητική αναζήτηση και την επιχειρηματική τόλμη που χρειάζεται για να κατακτήσουν τις νέες προκλήσεις που προκύπτουν.
.png)
ΔΙΟΣ Δ’ ΕΤΕΛΕΙΕΤΟ ΒΟΥΛΗ
Eμείς εδώ θα ασχοληθούμε με την Ιλιάδα.
Αυτός ο απαράμιλλος δημιουργός σοφίστηκε να περάσει μια γραμμή που διαπερνά όλη την Ιλιάδα, δηλαδή τον τρωικό πόλεμο, από την αρχή μέχρι το τέλος, με την «μήνιν»(μάνητα μεταφράζουν οι Κακριδής Καζαντζάκης) του Αχιλλέα, εναντίον του Αγαμέμνονα και γύρω από αυτό το μοτίβο διαπλέκει και εξελίσσει όλα τα γεγονότα, πολεμικά και μη, που υπακούν στο αρχικό σχέδιο.
Αγγελία αναζήτησης προσωπικού για Πωγωνιανή
1) ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ ΓΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΠΛΗΡΟΥΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΣΕ ΣΠΙΤΙ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ. Η ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΙΑ ΘΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΠΡΟΣΟΝ.
ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΣΤΟ Ε-MAIL: kivotospogoniani@gmail.com
2) ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΣ ΓΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΠΛΗΡΟΥΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΣΕ ΣΠΙΤΙ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ. Η ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΙΑ ΘΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΠΡΟΣΟΝ.
ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΣΤΟ Ε-MAIL: kivotospogoniani@gmail.com
Η ΛΥΓΕΡΗ ΣΤΟΝ ΑΔΗ
Η ΛΥΓΕΡΗ ΣΤΟΝ ΑΔΗ(Νικ. Πολίτης «Εκλογαί από τα τραγούδια του Ελληνικού Λαού», αρ.222)
Σχόλια Κώστα Γ.Τσιλιμαντού
Λυγερή, η. (Oυσιαστικοποιηθέν όνομα του επιθέτου λυγερός < αρχ. λυγηρός, που σημαίνει εύκαμπτος, τρυφερός.) Σημαίνει, νέα, ψηλή και χαριτωμένη γυναίκα.
Στα δημοτικά τραγούδια η νέα γυναίκα ονομάζεται κόρη, ή λυγερή. Και οι δυο λέξεις και όμορφες είναι και ποιητικές, σε αντίθεση με το γραμματικά ουδέτερο κορίτσι. Ο Σολωμός προτιμά την ωραιότατη λέξη κορασιά. Στον Ερωτόκριτο ονομάζεται κόρη, κοπελιά, λυγερή, κοράσια στον πληθυντικό και θυγατέρα για του γονείς. Ποτέ όμως κορίτσι. Και όσο για το νέο: άγουρος.
Το τραγούδι τώρα:
Τρεις αντρειωμένοι βούλονται να βγούν από τον Άδη.
Ο ένας να βγεί την άνοιξη, κι ο άλλος το καλοκαίρι,
Κι ο τρίτος το χινόπωρο, οπού είναι τα σταφύλια.
Μια κόρη τους παρακαλεί, τα χέρια σταυρωμένα.
«Για πάρτε με, λεβέντες μου, για τον Απάνου κόσμο.
-Δεν ημπορούμε λυγερή, δεν ημπορούμε κόρη,
Βροντομαχούν τα ρούχα σου κι αστράφτουν τα μαλλιά σου,
Χτυπάει το φελλοκάλιγο και μας ακούει ο Χάρος.