Trailer (η μουσική από το 3ο βίντεο επάνω)
.png)
ΓΕΡΟΠΛΑΤΑΝΟΣ ΠΩΓΩΝΙΟΥ 10/8/2019 (Trailer)
ΓΕΡΟΠΛΑΤΑΝΟΣ ΠΩΓΩΝΙΟΥ 10/8/2019
Trailer Ευαγγέλου Γκόγκου
#2019 #0810
Σταυροδρόμι (Βομπλό) Πωγωνίου Ιωαννίνων
Παραδοσιακό πανηγύρι στην ιερά μονή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου 24/6/2019
♦ Trailer ♦
♦ SlideShow ♦
Βίντεο-φωτογραφίες Ευαγγέλου Γκόγκου
#2019 #0624
#2019 #0624
Σταυροδρόμι Πωγωνίου, παλαιά ονομασία Βομπλό.
15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ, στα χωριά του Πωγωνίου :
ΠΑΛΑΙΟΠΥΡΓΟΣ, ΠΟΝΤΙΚΑΤΕΣ, ΚΑΣΤΑΝΙΑΝΗ, ΚΤΙΣΜΑΤΑ, ΒΗΣΣΑΝΗ, ΠΩΓΩΝΙΑΝΗ (♦Trailer 19 βίντεο)
Δείτε ολόκληρα τα βίντεο 👉ΕΔΩ
Πέθανε η Εριέττα Λάτση, σε ηλικία 97 ετών, σύζυγος του εφοπλιστή Γιάννη Λάτση και μητέρα των Σπύρου, Μαργαρίτας και Μαριάννας.
ΙΔΡΥΜΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΟΜΟΓΕΝΩΝ ΕΞ ΑΛΒΑΝΙΑΣ (ΣΧΟΛΕΣ ΛΑΤΣΗ)
Το Ίδρυμα Αποκατάστασης Ομογενών Εξ Αλβανίας σύστησε ο κ. Ιωάννης Λάτσης μη ξεχνώντας την Βορειοηπειρωτική του καταγωγή για να βοηθήσει νέους της Βόρειας Ηπείρου. Το ίδρυμα οργάνωσε τις επαγγελματικές σχολές για νέους της Βόρειας Ηπείρου. Ξεκίνησε τη λειτουργία του το σχολικό έτος 1992-1993 δίνοντας μεγάλη έμφαση στην πρακτική εξάσκηση. Η φοίτηση των σπουδαστών στα Τμήματα του Εκπαιδευτηρίου, η διαμονή τους και η σίτισή τους στο οικοτροφείο παρέχονται δωρεάν από το ίδρυμα. Τα τμήματα σπουδών που λειτουργούσαν τα τελευταία χρόνια στο Εκπαιδευτήριο ήταν τέσσερα: 1. Φανοποιών, 2. Μαγειρικής/Ζαχαροπλαστικής, 3. Υδραυλικών, 4. Κομμωτικής. Όλες οι ειδικότητες έχουν δικά τους εργαστήρια, πλήρως εξοπλισμένα με σύγχρονα μηχανήματα και εποπτικά μέσα, όπου γίνεται η πρακτική εκπαίδευση καλύπτοντας τουλάχιστον το 50% του συνολικού εκπαιδευτικού χρόνου.
Η έμφαση που εδίδετο στην πρακτική εκπαίδευση αποσκοπούσε στο να καταστήσει τους αποφοίτους ικανούς να ασκήσουν άμεσα το επάγγελμά τους. Επίσης εδιδάσκετο η εφαρμογή και χρήση του Internet, ως επαγγελματικού εργαλείου σε όλες τις ειδικότητες.
Ενθύμιο σχολικής χρονιάς 1998 - 2000
Επαγγελματικές σχολές του «ιδρύματος Ι. Λάτση»
Το σχολικό έτος 1992-93 η μαθητική εστία φιλοξένησε 120 βορειοηπειρωτόπουλα (101 αγόρια και 19 κορίτσια) τα οποία φοιτούσαν στο Γυμνάσιο – Λύκειο Πωγωνιανής. Το 1992 ανακαινίστηκε το κτήριο της μαθητικής εστίας και διαμορφώθηκαν οι χώροι για την λειτουργία των τεχνικών σχολών για επαγγελματική αποκατάσταση των βορειοηπειρωτόπουλων. Η λειτουργία των σχολών άρχισε τον Σεπτέμβριο του 1992 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Λειτουργούν τμήματα μηχανικών αυτοκινήτων, ηλεκτρολόγων, ξυλουργών (επιπλοποιών), μεταλλικών κατασκευών και τμήμα κομμωτικής για κορίτσια. Η φοίτηση στις σχολές είναι διετής. Εκτός από μαθήματα ειδίκευσης παρέχονται επιπλέον και γενικά μαθήματα παιδείας και γλώσσας. Στις δύο πτέρυγες της μαθητικής εστίας, στεγάζονται τα αγόρια και τα κορίτσια. Στην Τρίτη πτέρυγα βρίσκονται τα εργαστήρια για την πρακτική εξάσκηση των εκπαιδευόμενων.
Χριστούγεννα στην Αθήνα το 1988
Αθήνα, Χριστούγεννα 1988
Βίντεο αφιερωμένο σ' αυτούς που δεν είναι πια κοντά μας!
Βίντεο Ευαγγέλου Γκόγκου #1998 #1225
ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ. Η Παρθένος Σήμερον - Κοντάκιον
ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ (κλασσικά και σύντομα)
Η Παρθένος Σήμερον - Κοντάκιον
ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ (κλασσικά και σύντομα)
Καλήν εσπέραν άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας, Χριστού τη θεία Γέννηση να πω στ΄ αρχοντικό σας. Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη, οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει η φύσις όλη. Εν τω σπηλαίω τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων, ο Βασιλεύς των Ουρανών και ποιητής των όλων. Σ΄ αυτό το σπίτι που ΄ρθαμε, πέτρα να μη ραγίσει κι ο νοικοκύρης του σπιτιού, χίλια χρόνια να ζήσει"
ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ 2002 ΞΗΡΟΒΑΛΤΟΣ
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΚΑΡΑΒΑΝΙΟΥ ΣΤΟ ΠΩΓΩΝΙ, ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΤΟ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΚΤΙΣΜΑΤΩΝ
#2002
#2002
Παναγιώτη Τσούνη Επικήδειος στη κηδεία του Μιχάλη Κράνια 8.12.2008
Βαρύ το πένθος στο χωριό μας. Ένα από τα πιο καλά παιδιά της Βοστίνας έφυγε ξαφνικά για το μεγάλο, χωρίς επιστροφή ταξίδι. Αναπάντεχος ο χαμός του Μιχάλη ! Ο χάρος ακόμη μια φορά δεν ρώτησε ποιος έχει σειρά , μόνο είπε ο επόμενος. Και ο Μιχάλης βρέθηκε φαίνεται κάπου εκεί κοντά στον Αχέροντα. Ίσως γιατί δεν φοβότανε ποτέ το θάνατο……..
Στην Μινωική εποχή οι άνθρωποι θεωρούσαν την ζωή σαν ένα μεγάλο πανηγύρι και κάθε στιγμή έπρεπε να την χαιρόμαστε. Αυτός ήταν ο Μιχάλης, θεωρούσε τη ζωή σαν ένα πανηγύρι, και κάθε στιγμή , ήθελε να την χαρεί.
Στην Μινωική εποχή οι άνθρωποι θεωρούσαν την ζωή σαν ένα μεγάλο πανηγύρι και κάθε στιγμή έπρεπε να την χαιρόμαστε. Αυτός ήταν ο Μιχάλης, θεωρούσε τη ζωή σαν ένα πανηγύρι, και κάθε στιγμή , ήθελε να την χαρεί.
Πέμπτη 7/12/2023: Μονοήμερη εκδρομή Βοστινιωτών κ.ά.
Οι εκδρομείς θα επισκευθούν, ένα Μοναστήρι στην Καλαμπάκα καθώς και το ΜΥΛΟ ΤΩΝ ΞΩΤΙΚΩΝ στα Τρίκαλα Θεσσαλίας.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ: https://milosxotikon.gr/organosi-episkepsis/info/
Καιρός: ΤΡΙΚΑΛΑ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ, ΠΕΜΠΤΗ 7/12/2023
Καιρός: ΤΡΙΚΑΛΑ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ, ΠΕΜΠΤΗ 7/12/2023
Παράδειγμα προς μίμηση οι κάτοικοι του χωριού Κτίσματα
Παράδειγμα προς μίμηση οι κάτοικοι του χωριού Κτίσματα
ΤΟ ΦΟΡΗΤΟ ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟ "ΜΑΓΕΨΕ" ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΠΩΓΩΝΙΟΥ
ΤΟ ΦΟΡΗΤΟ ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟ "ΜΑΓΕΨΕ" ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΠΩΓΩΝΙΟΥ
.
.
Την
μεγαλύτερη ανταμοιβή αποτέλεσαν για το Δήμο Πωγωνίου τα χαμογελαστά
πρόσωπα και τα επιφωνήματα θαυμασμού των μαθητών που παρακολούθησαν τις
προβολές στο φορητό ψηφιακό πλανητάριο.
Δημόσιες Υπηρεσίες
Δημόσιες Υπηρεσίες
Στην διευρυμένη Κοινότητα Πωγωνιανής λειτουργούν οι εξής Δημόσιες Υπηρεσίες:
ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
Το Κοινοτικό Κατάστημα στεγάζεται στον 1ο όροφο του Κοινοτικού κτηρίου.
Τηλ: 26570 31227
Fax: 26570 31227
Κ.Ε.Π.
Το Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών στεγάζεται στο ισόγειο του Κοινοτικού κτηρίου.
Τηλ: 26570 31410
Fax: 26570 31410
E-Mail: k.pogonianis@kep.gov.gr
ΚΛΙΜΑΚΙΟ ΣΥΝΟΡΙΑΚΗΣ ΦΥΛΑΞΗΣ ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ
Τηλ: 26570 31086
ΤΕΛΩΝΕΙΟ ΔΡΥΜΑΔΩΝ
Τηλ: 26570 31344
Πηγή:pogoniani.gr
Από τη Γη στο Σύμπαν
Ο Δήμος Πωγωνίου «φέρνει το
φεγγάρι και τα άστρα» στους μαθητές, μέσα από μία ενδιαφέρουσα προβολή
στο φορητό ψηφιακό πλανητάριο. Οι προβολές θα είναι δωρεάν για όλους
τους μαθητές των Δημοτικών, Γυμνασίων και Λυκείων της περιοχής.
Δρυμάδες
Οι Δρυμάδες είναι ορεινό χωριό του νομού Ιωαννίνων. Βρίσκονται βορειοδυτικά του νομού και απέχουν ελάχιστα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα. Είναι χτισμένοι σε υψόμετρο 1.040 μέτρων στις πλαγιές του όρους Δούσκο και αποτελούν έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς του νομού Ιωαννίνων. Οι Δρυμάδες ανήκαν στην Δημοτική Ενότητα Πωγωνιανής και ο πληθυσμός τους σύμφωνα με την απογραφή του 2001 είναι 127 κάτοικοι.
.
.
Κεράσοβο
Χορευτικο απο Κερασοβο Πωγωνιου #1
Το Κεράσοβο είναι χτισμένο στην βορειοδυτική πλευρά του Κασσιδιάρη, σε υψώμετρο740 μ., και έχει 63 κατοίκους , σύμφωνα με την απογραφή του 2001. Το μνημείο των πεσόντων στέκει για να μας θυμίζει το μαρτυρικό θάνατο 28 Κερασοβιτών από τους Γερμανούς στην
Διμοκόριο (Δημόκορη)
Το Διμοκόριο (Δημόκορη) είναι χτισμένη στην δυτική πλευρά του Κασσιδιάρη, σε υψόμετρο 600 μ.,έχει σύμφωνα με την απογραφή του 2001, 49 κατοίκους
ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ ΔΙΜΟΚΟΡΙΟΥ
ΠΗΓΗ ΔΙΜΟΚΟΡΙΟΥ
ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ-ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΔΙΜΟΚΟΡΙΟΥ
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΙΜΟΚΟΡΙΟΥ
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΙΜΟΚΟΡΙΟΥ
ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ ΔΙΜΟΚΟΡΙΟΥ
ΠΗΓΗ ΔΙΜΟΚΟΡΙΟΥ
ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ-ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΔΙΜΟΚΟΡΙΟΥ
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΙΜΟΚΟΡΙΟΥ
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΙΜΟΚΟΡΙΟΥΛαϊκή Βραδιά στη Χαραυγή Πωγωνίου, 13 Αυγούστου 2013
Χαραυγή (Βάλτιστα) Πωγωνίου
Λαϊκή Βραδιά στη Χαραυγή Πωγωνίου Ιωαννίνων, 13 Αυγούστου 2013.
Λαϊκή Βραδιά στη Χαραυγή Πωγωνίου Ιωαννίνων, 13 Αυγούστου 2013.
#2013 #0813
Η ΧΑΡΑΥΓΗ ΤΟΥ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ
Το χωριό χαραυγή ή Βάλτιστα όπως λεγόταν παλιά, είναι ένα από τα σαράντα χωριά της επαρχίας πωγωνίου. Βρίσκεται 60 χλμ. Βορειοδυτικά από τα Γιάννινα και είναι κτισμένο στήν πλαγιά του λόφου Πλάκα, νοτιοανατολικά απο τα Ακροκεραύνια όρη ή Μουργκάνα, πάνω στα σύνορα με την Αλβανία. Πάνω από το χωριό υπάρχουν 600 στρέμματα καστανιές, ενώ μέσα καί γύρω από αυτό, άφθονα περιβόλια και καρποφόρα δένδρα, πού ποτίζονται από πέντε κεντρικές πηγές και πολλές άλλες μικρότερες. Έτσι το καλοκαίρι ο επισκέπτης θα βρει τόση δροσιά πού σε λίγα χωριά συναντάς στο Πωγώνι.
Αργυροχώρι
Το Αργυροχώρι βρίσκεται στο ΒΔ τμήμα του Νομού Ιωαννίνων σε υψόμετρο 370 μέτρα και έχει πληθυσμό 27 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001.
Η συνοριακή γραμμή Αλβανίας - Ελλάδας απέχει σε ευθεία μόλις 1.400 μέτρα κι εκεί βρίσκεται η εκκλησία της Παναγίας.
Μεταξύ του Αργυροχωρίου και των χωριών της Β. Ηπείρου εκτείνεται ο κάμπος της Δερόπολης, τον οποίο διασχίζει ο ποταμός Δρίνος.
Το Αργυροχώρι, είναι αμφιθεατρικά κτισμένο, με απεριόριστη θέα στα χωριά της Δερόπολης και είναι, κυριολεκτικά πνιγμένο στο πράσινο.
ΠΛΑΚΟΣΤΡΩΤΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΑΡΓΥΡΟΧΩΡΙΟΥ
ΑΡΓΥΡΟΧΩΡΙ
ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΑΡΓΥΡΟΧΩΡΙΟΥ
ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΑΡΓΥΡΟΧΩΡΙΟΥ
ΚΑΜΠΑΝΑΡΙΟ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΡΓΥΡΟΧΩΡΙΟΥ 
Η συνοριακή γραμμή Αλβανίας - Ελλάδας απέχει σε ευθεία μόλις 1.400 μέτρα κι εκεί βρίσκεται η εκκλησία της Παναγίας.
Μεταξύ του Αργυροχωρίου και των χωριών της Β. Ηπείρου εκτείνεται ο κάμπος της Δερόπολης, τον οποίο διασχίζει ο ποταμός Δρίνος.
Το Αργυροχώρι, είναι αμφιθεατρικά κτισμένο, με απεριόριστη θέα στα χωριά της Δερόπολης και είναι, κυριολεκτικά πνιγμένο στο πράσινο.
ΠΛΑΚΟΣΤΡΩΤΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΑΡΓΥΡΟΧΩΡΙΟΥ
ΑΡΓΥΡΟΧΩΡΙ
ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΑΡΓΥΡΟΧΩΡΙΟΥ
ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΑΡΓΥΡΟΧΩΡΙΟΥ
ΚΑΜΠΑΝΑΡΙΟ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΡΓΥΡΟΧΩΡΙΟΥ 
Κρυονέρι
Το Κρυονέρι ανήκει στη Δήμο Πωγωνίου και βρίσκεται σε μια καταπράσινη πλαγια, στο Βόρειο άκρο του Κασσιδιάρη σε υψόμετρο 700 μέτρων και έχει 122 κατοίκους ασύμφωνα με την απογραφή του 2001.
++
Το χωριό έχει προστάτιδα την Αγία Παρασκευή, η οποία γιορτάζει στις 26 Ιουλίου και την οποία τιμά κάθε χρόνο την ίδια ημέρα με το πατροπαράδοτο πανηγύρι που έχει συγκεκριμένο-ιδιαίτερο τελετουργικό, το οποίο συναντάται μόνο στα χωριά της επαρχίας Πωγωνίου.
++
Το χωριό έχει προστάτιδα την Αγία Παρασκευή, η οποία γιορτάζει στις 26 Ιουλίου και την οποία τιμά κάθε χρόνο την ίδια ημέρα με το πατροπαράδοτο πανηγύρι που έχει συγκεκριμένο-ιδιαίτερο τελετουργικό, το οποίο συναντάται μόνο στα χωριά της επαρχίας Πωγωνίου.
Δολό
ΔΟΛΙΩΤΙΚΑ #2011 - #2013
Το Δολό Ιωαννίνων είναι ένα από τα σαράντα χωριά που ανήκουν στα Πωγωνοχώρια, χτισμένο σε υψόμετρο 800μ. στο όρος Κουτσόκρανο. Βρίσκεται δίπλα στο φαράγγι του Κουβαρά, μία περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, ιδανική για τους λάτρεις του περιπατητικού τουρισμού. Το Δολό αποτελεί σήμερα μέρος της Διευρυμένης Κοινότητας Πωγωνιανής, η οποία αποτελείται από τα χωριά Πωγωνιανή Ιωαννίνων, Δρυμάδες, Στραβοσκιάδι.
ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΤΟ ΔΟΛΟ ΠΩΓΩΝΙΟΥ
ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΤΟ ΔΟΛΟ ΠΩΓΩΝΙΟΥ
player 160 βίντεο (παίζονται όλα χωρίς διακοπή, διάρκεια 18:44':01'')
Πηγή: GEOMACYOU
Καλπάκι
Το Καλπάκι πριν τον πόλεμο του 1940 ήταν σχεδόν ακατοίκητος τόπος. Εδώ υπήρχαν λίγες καλύβες και ένα-δυο καφενεία για τους περαστικούς στρατιώτες που είχαν έξοδο από το στρατόπεδο που βρίσκεται λίγο πριν το Καλπάκι. Σε αυτό στέλνονταν οι στρατιώτες προς αναμόρφωση.
Παραμονές του 1940 η 8η Μεραρχία Ηπείρου με επικεφαλής τον υποστράτηγο Χαράλαμπο Κατσιμήτρο οργάνωσε την άμυνα στα γύρω υψώματα της Γκραμπάλας, της Ασόνισσας, της Βελλάς και των Γρεμισιών. Στο ύψωμα της Βελλάς διασώζονται μέχρι σήμερα τα ίχνη των χαρακωμάτων. Ο υποστράτηγος Κατσιμήτρος, παρά τις αντίθετες απόψεις του Γενικού Επιτελείου που προέβλεπε άμυνα στα Τζουμέρκα, διέταξε να κρατήσει την γραμμή άμυνας στο Καλπάκι μέχρι εσχάτων. Πέτυχε να αναχαιτίσει την Ιταλική εισβολή και στις 10 Νοεμβρίου 1940 η 8η Μεραρχία πέρασε από την άμυνα στην επίθεση. Ιδιαίτερα στα υψώματα της Γκραμπάλας, ανατολικά του Καλπακίου, έγιναν οι πιο αιματηρές συγκρούσεις. Ένα σκίρτημα νιώθεις στην καρδιά σου μόλις αντικρίσεις, στην πλαγιά του λόφου προφήτης Ηλίας, το καλά ασβεστωμένο ΟΧΙ. Μια λέξη, μια κραυγή όλων των Ελλήνων, μια πίστη, ένας πόθος μιας ολόκληρης φυλής.
Στην Είσοδο του Καλπακίου υπάρχει το Πολεμικό Μουσείο του '40. Οι στρατιώτες ξεναγοί πρόθυμοι θα λύσουν τις απορίες των επισκεπτών και θα φρεσκάρουν την μνήμη τους σχετικά με τα γεγονότα του πολέμου. Μέσα από τα πλούσια εκθέματα, την γραφική και ηχητική αναπαράσταση της μάχης του Καλπακίου, αισθάνεσαι υπερηφάνεια γιατί βρίσκεσαι στην περιοχή που γράφτηκε η πιο λαμπρή σελίδα της πρόσφατης Ελληνικής Ιστορίας, με την αναχαίτιση των Ιταλών και το μεγάλο ΟΧΙ του 1940.
Λίγα μέτρα πιο μακριά και αφού περάσεις της οχυρωματική τάφρο συναντάς την σπηλιά όπου ήταν το Στρατηγείο του Διοικητή της 8ης Μεραρχίας κατά τη διάρκεια του πολέμου. Την είσοδο της σπηλιάς κοσμεί η περιτομή του Χαράλαμπου Κατσιμήτρου, που με την πίστη του να υπερασπιστεί τη γραμμή άμυνας Ελαίας - Καλαμά καθήλωσε τις εχθρικές δυνάμεις στο Καλπάκι και δημιούργησε το αθάνατο έπος του 1940.Πάνω από τον οικισμό και στον λόφο Σειλητούρια δεσπόζει το γιγάντιο μπρούτζινο άγαλμα του πολεμιστή στρατιώτη του 40.
Σήμερα το Καλπάκι είναι η έδρα του ιστορικού Δήμου. Αποτελεί σπουδαίο συγκοινωνιακό κόμβο όπου και οφείλει την συνεχόμενη ανάπτυξή του. Ενδεικτικά αναφέρουμε το εργοστάσιο εμφιαλώσεως νερού και αναψυκτικών, τα σύγχρονα θερμοκήπια ευρωπαϊκών προδιαγραφών, τις μονάδες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος (φωτοβολταικά) κ.τ.λ., τα οποία εξασφαλίζουν πολλές θέσεις εργασίας. Αποτελεί οικισμό που συνεχώς συγκεντρώνει κατοίκους από τα γύρω ορεινά χωριά και διάφορα επαγγέλματα. Διαθέτει όλα τα είδη καταστημάτων, εστιατόρια, ταβέρνες, ξενώνες και διάφορες υπηρεσίες. Το Καλπάκι αποκτά τελικά σημαντικό ρόλο στην οργάνωση του χώρου της ευρύτερης περιοχής.
(κείμενα Ν.Κατσένης)
Στην Είσοδο του Καλπακίου υπάρχει το Πολεμικό Μουσείο του '40. Οι στρατιώτες ξεναγοί πρόθυμοι θα λύσουν τις απορίες των επισκεπτών και θα φρεσκάρουν την μνήμη τους σχετικά με τα γεγονότα του πολέμου. Μέσα από τα πλούσια εκθέματα, την γραφική και ηχητική αναπαράσταση της μάχης του Καλπακίου, αισθάνεσαι υπερηφάνεια γιατί βρίσκεσαι στην περιοχή που γράφτηκε η πιο λαμπρή σελίδα της πρόσφατης Ελληνικής Ιστορίας, με την αναχαίτιση των Ιταλών και το μεγάλο ΟΧΙ του 1940.
Λίγα μέτρα πιο μακριά και αφού περάσεις της οχυρωματική τάφρο συναντάς την σπηλιά όπου ήταν το Στρατηγείο του Διοικητή της 8ης Μεραρχίας κατά τη διάρκεια του πολέμου. Την είσοδο της σπηλιάς κοσμεί η περιτομή του Χαράλαμπου Κατσιμήτρου, που με την πίστη του να υπερασπιστεί τη γραμμή άμυνας Ελαίας - Καλαμά καθήλωσε τις εχθρικές δυνάμεις στο Καλπάκι και δημιούργησε το αθάνατο έπος του 1940.Πάνω από τον οικισμό και στον λόφο Σειλητούρια δεσπόζει το γιγάντιο μπρούτζινο άγαλμα του πολεμιστή στρατιώτη του 40.
Σήμερα το Καλπάκι είναι η έδρα του ιστορικού Δήμου. Αποτελεί σπουδαίο συγκοινωνιακό κόμβο όπου και οφείλει την συνεχόμενη ανάπτυξή του. Ενδεικτικά αναφέρουμε το εργοστάσιο εμφιαλώσεως νερού και αναψυκτικών, τα σύγχρονα θερμοκήπια ευρωπαϊκών προδιαγραφών, τις μονάδες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος (φωτοβολταικά) κ.τ.λ., τα οποία εξασφαλίζουν πολλές θέσεις εργασίας. Αποτελεί οικισμό που συνεχώς συγκεντρώνει κατοίκους από τα γύρω ορεινά χωριά και διάφορα επαγγέλματα. Διαθέτει όλα τα είδη καταστημάτων, εστιατόρια, ταβέρνες, ξενώνες και διάφορες υπηρεσίες. Το Καλπάκι αποκτά τελικά σημαντικό ρόλο στην οργάνωση του χώρου της ευρύτερης περιοχής.
(κείμενα Ν.Κατσένης)
Καλπάκι (φωτογραφίες)
Το Δημαρχείο Καλπακίου
.
Η σπηλιά του στρατηγείου της VIII Μεραρχείας
.
Το μνημείο του Μαχητή
.
...
.
.
Η σπηλιά του στρατηγείου της VIII Μεραρχείας
.
.
. Η σπηλιά του στρατηγείου της VIII Μεραρχείας
.
Το μνημείο του Μαχητή
.Μουσείο Πολέμου 1940 - 41
....Η σπηλιά του στρατηγείου της VIII Μεραρχείας
..Στρατιωτικό Μουσείο Καλπακίου
Στρατιωτικό Μουσείο Καλπακίου
Tο Στρατιωτικό Μουσείο Καλπακίου ανεργέθηκε το 1975 και περιλαμβάνει εκθέματα - κειμήλια της Μάχης του
Καλπακίου, που έλαβε χώρα κατά την εισβολή των Ιταλών στην Ελλάδα (28η
Οκτωβρίου 1940 ).
Για να μεταβείτε στο Στρατιωτικό Μουσείο Καλπακίου θα
ακολουθήσετε την Εθνικό οδό ΙΩΑΝΝΙΝΑ - ΚΟΝΙΤΣΑ - ΚΟΖΑΝΗ. Απέχει από την
πόλη των Ιωαννίνων 30 χλμ. περίπου.
Το Μουσείο πολέμου 1940-41 στο Καλπάκι
..
Άνω Ραβένια
Το χωριό Άνω Ραβένια είναι αμφιθεατρικά χτισμένο σε πλαγιά, στους πρόποδες του λόφου Γκιώνη και σε υψόμετρο 650μ. Πριν δημιουργηθεί ο οικισμός υπήρχαν πολλοί συνοικισμοί των οποίων σώζονται μέχρι σήμερα μόνο οι ονομασίες (Κάτω Χώρα, Άνω Χώρα, Καβαλάρης, κ.τ.λ.). Το κλίμα είναι υγιεινό και ξηρό λόγω του πετρώδους εδάφους και της καθαρής ατμόσφαιρας που οφείλεται στο υψόμετρο και τα πολλά δάση που το περιβάλλουν. Ο Λαμπρίδης κάνοντας λόγο για το χωριό αυτό το ερμηνεύει ως «τόπο ομαλών».
Τη δεκαετία 1960 τα Άνω Ραβένια είχαν περισσότερους από 400 μόνιμους κατοίκους, που ασχολούνταν με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Σημαντική θέση κατείχε και η αμπελοκαλλιέργεια. Σήμερα υπάρχουν περίπου 100 μόνιμοι κάτοικοι ως επί το πλείστον συνταξιούχοι αλλά και αρκετοί νέοι που ασχολούνται με την γεωργία, την κτηνοτροφία και την υλοτομία.
Στην είσοδο του χωριού δεσπόζει ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Το κατά 15μ. ψηλό και σε σχήμα κωδωνοστάσι εντυπωσιάζει τον επισκέπτη. Μόλις περάσεις την χαμηλή είσοδο του ναού, που χτίστηκε το 1816 σε ρυθμό βασιλικής, μαγεύεσαι από το δρύινο τέμπλο με τις ανάγλυφες και σκαλιστές παραστάσεις κατασκευασμένες από Μετσοβίτες τεχνίτες.
Στο πιο ψηλό σημείο του χωριού στέκει επιβλητικός από το 1850 ο Άγιος Νικόλαος, βυζαντινού ρυθμού, με χαμηλό καμπαναριό και περιτριγυρισμένος από λιθόχτιστη μάντρα. Οι εικόνες του είναι δωρεά του Π. Ζιάκα από το Βουζαίον της Ρουμανίας. Η δε ζωγραφική τους ακολουθεί την τεχνική της σχολής του Μιχαήλ Άγγελου.
Λίγο πριν ανηφορήσεις προς την πλατεία του χωριού ο ήχος από το εργαστήρι μουσικών οργάνων σου τραβάει την προσοχή. Γύρω από την πλατεία ο επισκέπτης βλέπει το πετρόχτιστο σχολείο, το παλιό κοινοτικό γραφείο και το κοινοτικό καφενείο που χτίστηκαν με χρηματοδότηση του Ευθύμιου Θωμαϊδη.
Τα Άνω Ραβένια πανηγυρίζουν στις 20 και 21 Μαΐου κάθε χρόνο την ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Νικολάου και των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Τα τελευταία χρόνια καθιερώθηκε και το πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου οπότε και έρχονται στο χωριό όλοι σχεδόν οι ξενιτεμένοι. Υπάρχει πολιτιστικός σύλλογος που στόχο έχει την ανάπτυξη του χωριού, την προστασία του περιβάλλοντος, την καθαριότητα, την πραγματοποίηση πολιτιστικών και λοιπών εκδηλώσεων, την διατήρηση των παραδόσεων και γενικά του λαϊκού πολιτισμού του χωριού.
Συμπαραστάτης σε αυτήν την προσπάθεια είναι ο Δήμος Καλπακίου.
(κείμενα Ν.Κατσένης)
Στην είσοδο του χωριού δεσπόζει ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Το κατά 15μ. ψηλό και σε σχήμα κωδωνοστάσι εντυπωσιάζει τον επισκέπτη. Μόλις περάσεις την χαμηλή είσοδο του ναού, που χτίστηκε το 1816 σε ρυθμό βασιλικής, μαγεύεσαι από το δρύινο τέμπλο με τις ανάγλυφες και σκαλιστές παραστάσεις κατασκευασμένες από Μετσοβίτες τεχνίτες.
Στο πιο ψηλό σημείο του χωριού στέκει επιβλητικός από το 1850 ο Άγιος Νικόλαος, βυζαντινού ρυθμού, με χαμηλό καμπαναριό και περιτριγυρισμένος από λιθόχτιστη μάντρα. Οι εικόνες του είναι δωρεά του Π. Ζιάκα από το Βουζαίον της Ρουμανίας. Η δε ζωγραφική τους ακολουθεί την τεχνική της σχολής του Μιχαήλ Άγγελου.
Λίγο πριν ανηφορήσεις προς την πλατεία του χωριού ο ήχος από το εργαστήρι μουσικών οργάνων σου τραβάει την προσοχή. Γύρω από την πλατεία ο επισκέπτης βλέπει το πετρόχτιστο σχολείο, το παλιό κοινοτικό γραφείο και το κοινοτικό καφενείο που χτίστηκαν με χρηματοδότηση του Ευθύμιου Θωμαϊδη.
Τα Άνω Ραβένια πανηγυρίζουν στις 20 και 21 Μαΐου κάθε χρόνο την ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Νικολάου και των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Τα τελευταία χρόνια καθιερώθηκε και το πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου οπότε και έρχονται στο χωριό όλοι σχεδόν οι ξενιτεμένοι. Υπάρχει πολιτιστικός σύλλογος που στόχο έχει την ανάπτυξη του χωριού, την προστασία του περιβάλλοντος, την καθαριότητα, την πραγματοποίηση πολιτιστικών και λοιπών εκδηλώσεων, την διατήρηση των παραδόσεων και γενικά του λαϊκού πολιτισμού του χωριού.
Συμπαραστάτης σε αυτήν την προσπάθεια είναι ο Δήμος Καλπακίου.
(κείμενα Ν.Κατσένης)
Γεροπλάτανος
Η κοινότητα Γεροπλατάνου βρίσκεται σε μια καταπράσινη περιοχή που αποτελεί κυνηγότοπο πολύ κοντά στον Εθνικό Δρυμό του Βίκου. Τα πλούσια εδάφη της διασχίζει ο ποταμός Βοϊδομάτης, ένα από τα καθαρότερα ποτάμια της Ελλάδας. Ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει το μοναδικό φυσικό τοπίο όλης της περιοχής που διασχίζει ο ποταμός αυτός κάνοντας συγχρόνως διάφορα σπορ που προσφέρονται στην περιοχή αυτή όπως, κυνήγι, ψάρεμα, ορειβασία, και κανό-καγιάκ. Ο παραδοσιακός ξενώνας μπορεί να σου προσφέρει τα πάντα. Κατά την παραμονή σου στο χωριό μπορείς να επισκεφτείς το λαογραφικό μουσείο, το οποίο στεγάζεται στο πολύ αξιόλογο από αρχιτεκτονικής άποψης και θέσης παλιό πέτρινο σχολείο, την καταπράσινη περιοχή του Μαρίνου με τα αιωνόβια δέντρα, όπου βρίσκεται η κεντρική εκκλησία του χωριού Άγιος Νικόλαος, καθώς επίσης και τα γραφικά ξωκλήσια του Αγίου Παντελεήμονα και της Παναγίας στον Βοϊδομάτη. Το χωριό πανηγυρίζει στις 27 και 28 Ιουλίου στην γιορτή του Αγίου Παντελεήμονα. Ένα ακόμα χαρακτηριστικό του χωριού είναι ένα έθιμο το οποίο οι κάτοικοι διατηρούν ακόμα και σήμερα. Την ημέρα των Θεοφανείων γίνεται το «ζιαφέτι». Το «ζιαφέτι» είναι ένα κοινό τραπέζι, όλων των κατοίκων που το οργάνωνε η εκκλησιαστική επιτροπή από τα χρήματα που πρόσφεραν οι κάτοικοι το πρωί υπέρ της εκκλησίας. Έθιμο το οποίο έχει τις ρίζες του στην εποχή της Τουρκοκρατίας.
Πριν εγκαταλείψεις την περιοχή πρέπει να κάνεις μια στάση στην θέση Βίγλα, στο μπαλκόνι του κάμπου. Δίπλα στο μνημείο των πεσόντων αγωνιστών του 1940, να αφήσεις το βλέμμα σου να περιπλανηθεί στον μακρινό ορίζοντα και να δεις την Κόνιτσα, την άγρια ομορφιά της Αστράκας και κοντά της το περίφημο και ξακουστό Φαράγγι του Βίκου.
(κείμενα Ν.Κατσένης)
Πριν εγκαταλείψεις την περιοχή πρέπει να κάνεις μια στάση στην θέση Βίγλα, στο μπαλκόνι του κάμπου. Δίπλα στο μνημείο των πεσόντων αγωνιστών του 1940, να αφήσεις το βλέμμα σου να περιπλανηθεί στον μακρινό ορίζοντα και να δεις την Κόνιτσα, την άγρια ομορφιά της Αστράκας και κοντά της το περίφημο και ξακουστό Φαράγγι του Βίκου.
(κείμενα Ν.Κατσένης)
Δολιανά
Τα Δολιανά είναι ένα από τα μεγαλύτερα και παλιότερα χωριά του Δήμου περιτριγυρισμένο από δάση βελανιδιάς. Είναι χτισμένο πάνω σε πέντε λόφους από τους οποίους αγναντεύεις ολόκληρη την κοιλάδα του Καλαμά, και θεωρείται το πνευματικό κέντρο ολόκληρης της περιοχής. Το όνομα του χωριού αναφέρεται από τον Λαμπρίδη με την σημασία «τόπος χαμηλός» και ετυμολογείται από τον Vasmer από την σλαβική λέξη Doljane «ο κάτοικος της κοιλάδας».
ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ 
"ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ" ΔΟΛΙΑΝΩΝ
Η Κοίμηση της Θεοτόκου με το σπουδαίο ξυλόγλυπτο τέμπλο και τη καθολική εσωτερική αγιογράφηση προκαλεί το δέος και τον θαυμασμό στον επισκέπτη.
ΔΟΛΙΑΝΑ
ΓΥΜΝΑΣΙΟ - ΛΥΚΕΙΟ ΔΟΛΙΑΝΩΝ
ΠΡΟΤΟΜΗ ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ
ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟ ΔΟΛΙΑΝΩΝ
Αρχικά εδώ υπήρχε ένας μικρός οικισμός που εξελίχτηκε σε χωριό, με την εγκατάσταση κατοίκων των γύρω περιοχών. Τα Δολιανά ανήκαν στα προνομιούχα χωριά του Ζαγορίου, αναπτύχθηκαν γρήγορα και απέκτησαν την φήμη του πλούσιου χωριού. Ο Αλή Πασάς το 1792 το απέσπασε από το Ζαγόρι και το έκανε τσιφλίκι του, υποχρεώνοντας έτσι τους κατοίκους του να γίνουν από αφέντες, γεωργοί στην δούλεψη των Τούρκων. Αυτό το γεγονός δεν αποθάρρυνε τους Δολιανίτες να αναπτύξουν αξιοζήλευτες πρωτοβουλίες. Τότε ιδρύονται τα πρώτα σχολεία, πολλοί ξενιτεύονται για σπουδές στην Ιταλία ή για αναζήτηση μιας καλύτερης τύχης στην Μολδοβλαχία.
Στην είσοδο του χωριού υπάρχει ένα από τα πιο παλιά μνημεία βυζαντινής εποχής. Είναι ο Άγιος Δημήτριος παλιό Μετόχι, που χτίστηκε σύμφωνα με εντοιχισμένη επιγραφή το 1127 μ.Χ. Ανάμεσα στα σχολεία Δημοτικό και Γυμνάσιο - Λύκειο δεσπόζει η προτομή του μεγάλου δασκάλου του Γένους Γεωργίου Γενναδίου. Δίπλα του στέκει ακόμη το "πουρνάρι του πάτερ-Κοσμά" με μαρμάρινη επιγραφή "εδώ μίλησε ο άγιος Κοσμάς το 1776".
Στην πλατεία υπάρχει η κεντρική εκκλησία αφιερωμένη στη Γέννηση της Θεοτόκου, η οποία χτίστηκε μετά από υπόδειξη του πάτερ Κοσμά, στα 1790 και με χρηματική βοήθεια του Αλή Πασά των Ιωαννίνων. Η πέτρινη εκκλησία με το ξυλόγλυπτο τέμπλο και την καθολική του εσωτερική αγιογράφησή του προκαλεί δέος και θαυμασμό στον επισκέπτη.
Στην περιπλάνησή σου στα όμορφα ανηφορικά αλλά καλά συντηρημένα σοκάκια του χωριού εντυπωσιάζεσαι από τα διώροφα και τριώροφα αρχοντικά που στέκουν αγέρωχα στο πέρασμα του χρόνου, απόδειξη μιας πλούσιας και αποδοτικής γεωργίας, κτηνοτροφίας και αμπελοκαλλιέργειας. Σε όσους αρέσουν οι περίπατοι μπορούν να φτάσουν μέχρι την τοποθεσία "Λυκοσκούφι" από όπου μπορούν να θαυμάσουν τα υπέροχα τοπία της Τύμφης.
Πριν ο επισκέπτης εγκαταλείψει την περιοχή αξίζει να επισκεφτεί το μοναστήρι του Αγίου Ιακώβου, το οποίο χτίστηκε τον 12ο αιώνα. Πήρε το όνομα του από τον πρώτο ηγούμενο της μονής. Είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου και υπήρξε το πρώτο κέντρο αγιογραφίας στην περιοχή, όπου μαθήτευσαν πολλοί Δολιανίτες και όχι μόνο αγιογράφοι.
Στην είσοδο του χωριού υπάρχει ένα από τα πιο παλιά μνημεία βυζαντινής εποχής. Είναι ο Άγιος Δημήτριος παλιό Μετόχι, που χτίστηκε σύμφωνα με εντοιχισμένη επιγραφή το 1127 μ.Χ. Ανάμεσα στα σχολεία Δημοτικό και Γυμνάσιο - Λύκειο δεσπόζει η προτομή του μεγάλου δασκάλου του Γένους Γεωργίου Γενναδίου. Δίπλα του στέκει ακόμη το "πουρνάρι του πάτερ-Κοσμά" με μαρμάρινη επιγραφή "εδώ μίλησε ο άγιος Κοσμάς το 1776".
Στην πλατεία υπάρχει η κεντρική εκκλησία αφιερωμένη στη Γέννηση της Θεοτόκου, η οποία χτίστηκε μετά από υπόδειξη του πάτερ Κοσμά, στα 1790 και με χρηματική βοήθεια του Αλή Πασά των Ιωαννίνων. Η πέτρινη εκκλησία με το ξυλόγλυπτο τέμπλο και την καθολική του εσωτερική αγιογράφησή του προκαλεί δέος και θαυμασμό στον επισκέπτη.
Στην περιπλάνησή σου στα όμορφα ανηφορικά αλλά καλά συντηρημένα σοκάκια του χωριού εντυπωσιάζεσαι από τα διώροφα και τριώροφα αρχοντικά που στέκουν αγέρωχα στο πέρασμα του χρόνου, απόδειξη μιας πλούσιας και αποδοτικής γεωργίας, κτηνοτροφίας και αμπελοκαλλιέργειας. Σε όσους αρέσουν οι περίπατοι μπορούν να φτάσουν μέχρι την τοποθεσία "Λυκοσκούφι" από όπου μπορούν να θαυμάσουν τα υπέροχα τοπία της Τύμφης.
Πριν ο επισκέπτης εγκαταλείψει την περιοχή αξίζει να επισκεφτεί το μοναστήρι του Αγίου Ιακώβου, το οποίο χτίστηκε τον 12ο αιώνα. Πήρε το όνομα του από τον πρώτο ηγούμενο της μονής. Είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου και υπήρξε το πρώτο κέντρο αγιογραφίας στην περιοχή, όπου μαθήτευσαν πολλοί Δολιανίτες και όχι μόνο αγιογράφοι.
Τα Δολιανά είναι ένα γραφικό χωριό, με παραδοσιακά πετρόκτιστα αρχοντικά, γραφικά σοκάκια, που μαρτυρούν τον σημαντικό οικονομικό, κοινωνικό και πνευματικό ρόλο που διαδραμάτισαν κατά το παρελθόν. Χτισμένα σε ένα λόφο σε υψόμετρο 515 μ., με πανοραμική θέα προς την κοιλάδα του Άνω Καλαμά. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 μαζί με τον οικισμό του Αγίου Γεωργίου έχει 769 κατοίκους. Τόπος καταγωγής του Γεωργίου Γεννάδιου, μεγάλου διδασκάλου του γένους. Εδώ βρισκεται και το ξακουστό μοναστήρι του Ιακώβου, χτισμένο τον 12ο αιώνα, το οποίο υπήρξε σημαντικό κέντρο αγιογραφίας.Σπουδαία είναι τα βυζαντινά ψηφιδωτά στον αρχαιολογικό χώρο της Οπάγιας.
ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ 
"ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ" ΔΟΛΙΑΝΩΝ Η Κοίμηση της Θεοτόκου με το σπουδαίο ξυλόγλυπτο τέμπλο και τη καθολική εσωτερική αγιογράφηση προκαλεί το δέος και τον θαυμασμό στον επισκέπτη.
ΔΟΛΙΑΝΑ
ΓΥΜΝΑΣΙΟ - ΛΥΚΕΙΟ ΔΟΛΙΑΝΩΝ
ΠΡΟΤΟΜΗ ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ
ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟ ΔΟΛΙΑΝΩΝ Κάτω Ραβένια
Σε υψόμετρο 560μ. βρίσκεται το χωριό Κάτω Ραβένια το οποίο είναι περιτριγυρισμένο από δάση και ακαλλιέργητη έκταση. Είναι χτισμένο σε ομαλό και πολύ βατό μέρος. Το 1912 το χωριό αριθμούσε 100 οικογένειες και 622 κατοίκους. Ο αριθμός αυτός με το πέρασμα των χρόνων μειώθηκε αρκετά με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχουν 30 οικογένειες και 75-80 μόνιμοι κάτοικοι. Αποτελεί το ησυχαστήριο της περιοχής με πολύ καλό κλίμα, με φιλόξενους και ευγενικούς ανθρώπους. Έχει θέα προς την Τύμφη, τον κάμπο του Παρακαλάμου, το Καλπάκι και προς τα βουνά Κασιδιάρη και Νεμέρτσικα.
Η ονομασία του χωριού έχει απασχολήσει πολλούς. Έτσι το Υπουργείο Εσωτερικών το 1927 όρισε Συμβούλιο Τοπωνυμιών για την ονομασία διάφορων χωριών που έφεραν Τουρκικά η Σλάβικα ονόματα. Για τα Κάτω Ραβένια η μεν λέξη «κάτω» μπήκε σε αντιδιαστολή με την λέξη «άνω» και είναι καθαρά Ελληνική. Αμφισβητήθηκε η δεύτερη λέξη «Ραβένια» η οποία μένει ακαθόριστη διότι συγχέεται η Σλαβική, η Ελληνική και η Τουρκική γλώσσα. Σε πολλά σημεία της Ελλάδας υπάρχει η λέξη «Ραβένια ή Ρεβένια». Το Συμβούλιο τοπωνυμιών αποφάσισε να ονομάσει τα Άνω Ραβένια με το όνομα «Καλλιθέα» και τα Κάτω Ραβένια απλώς «Ραβένια». Υπήρξαν όμως αντιδράσεις των κατοίκων του χωριού και έτσι παρέμεινε η ονομασία Άνω και Κάτω Ραβένια.
Το χωριό έχει δυο εκκλησίες, τον Άγιο Νικόλαο, μονόκλιτη εκκλησία με χαγιάτι που είναι και η παλαιότερη ( χρονολογείται στον 18ο αιώνα). Το τέμπλο της κοσμείται από εικόνες των 12 Αποστόλων και σύμφωνα με επιγραφή χρονολογείται στο 1773. Δίπλα της βρίσκεται, η νεότερη, της Γέννησης της Θεοτόκου. Είναι τρίκλιτη και είναι η κεντρική εκκλησία του χωριού, που χτίστηκε το 1910 . Εκεί υπάρχει ομώνυμη φορητή εικόνα, σχετικά μεγάλων διαστάσεων, σε προσκυνητάρι, ζωγραφισμένη από Χιονιαδίτες ζωγράφους το 1819.
Η περιπλάνηση στο χωριό Κάτω Ραβένια σε φέρνει στη μοναδική σε ομορφιά περιοχή "στους Αγίους". Εδώ μέσα σε μια σπηλιά λειτούργησε το ξακουστό Μοναστήρι, με το οποίο είναι συνυφασμένο και το γνωστό δημοτικό τραγούδι "Πάπα-Γιώργης"(...όλα τα κάστρα πάτησε κι όλα τα μοναστήρια / το μοναστήρι στους Αγίους δεν μπορεί να πατήσει...). Δίπλα στο Μοναστήρι υπάρχει το φαράγγι του Γορμού, παραπόταμου του Καλαμά, το οποίο αποτελεί ένα μοναδικό μνημείο της φύσης με την πλούσια χλωρίδα και πανίδα που διαθέτει. Για τους λάτρεις της πεζοπορίας αποτελεί μια πρόκληση και κατά τους χειμερινούς μήνες τα νερά του Γορμού προσφέρονται για ραφτιγκ. Το μικρό μαγαζάκι στην όχθη του σου προσφέρει ξεκούραση και δροσιά τα ζεστά μεσημέρια του καλοκαιριού.
(κείμενα Ν.Κατσένης)
ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΩ ΡΑΒΕΝΙΩΝ
"ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ" ΚΑΤΩ ΡΑΒΕΝΙΩΝ
ΤΑ ΚΑΤΩ ΡΑΒΕΝΙΑ ΧΙΟΝΙΣΜΕΝΑ
ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ
ΠΕΤΡΙΝΟ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
Το χωριό έχει δυο εκκλησίες, τον Άγιο Νικόλαο, μονόκλιτη εκκλησία με χαγιάτι που είναι και η παλαιότερη ( χρονολογείται στον 18ο αιώνα). Το τέμπλο της κοσμείται από εικόνες των 12 Αποστόλων και σύμφωνα με επιγραφή χρονολογείται στο 1773. Δίπλα της βρίσκεται, η νεότερη, της Γέννησης της Θεοτόκου. Είναι τρίκλιτη και είναι η κεντρική εκκλησία του χωριού, που χτίστηκε το 1910 . Εκεί υπάρχει ομώνυμη φορητή εικόνα, σχετικά μεγάλων διαστάσεων, σε προσκυνητάρι, ζωγραφισμένη από Χιονιαδίτες ζωγράφους το 1819.
Η περιπλάνηση στο χωριό Κάτω Ραβένια σε φέρνει στη μοναδική σε ομορφιά περιοχή "στους Αγίους". Εδώ μέσα σε μια σπηλιά λειτούργησε το ξακουστό Μοναστήρι, με το οποίο είναι συνυφασμένο και το γνωστό δημοτικό τραγούδι "Πάπα-Γιώργης"(...όλα τα κάστρα πάτησε κι όλα τα μοναστήρια / το μοναστήρι στους Αγίους δεν μπορεί να πατήσει...). Δίπλα στο Μοναστήρι υπάρχει το φαράγγι του Γορμού, παραπόταμου του Καλαμά, το οποίο αποτελεί ένα μοναδικό μνημείο της φύσης με την πλούσια χλωρίδα και πανίδα που διαθέτει. Για τους λάτρεις της πεζοπορίας αποτελεί μια πρόκληση και κατά τους χειμερινούς μήνες τα νερά του Γορμού προσφέρονται για ραφτιγκ. Το μικρό μαγαζάκι στην όχθη του σου προσφέρει ξεκούραση και δροσιά τα ζεστά μεσημέρια του καλοκαιριού.
(κείμενα Ν.Κατσένης)
Μέσα σε ένα καταπράσινο τοπίο και σε υψόμετρο 560 μ. βρίσκονται χτισμένα τα
Κάτω Ραβένια. Τις τελευταίες δεκαετίες ο πληθυσμός μειώθηκε ραγδαία (101 κάτοικοι στην απογραφή του 2001), σήμερα είναι πολύ λιγότεροι. Το χωριό έχει πολύ καλό κλίμα και θαυμάσια θέα προς την Τύμφη, τον Κασιδιάρη, την Νεμέρτσικα και τον κάμπο του Άνω Καλαμά.
ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΩ ΡΑΒΕΝΙΩΝ
Ο Άγιος Νικόλαος είναι μονόκλιτη εκκλησία, με χαγιάτι που χρονολογείται σύμφωνα με επιγραφή από το 1773. Το τέμπλο της κοσμείται με εικόνες των 12 Αποστόλων.
"ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ" ΚΑΤΩ ΡΑΒΕΝΙΩΝ
Η Γέννηση της Θεοτόκου είναι η κεντρική εκκλησία του χωριού, είναι τρίκλιτη και χτίστηκε το 1910. Εκεί υπάρχει σε προσκυνητάρι ομώνυμη εικόνα του 1819!
ΤΑ ΚΑΤΩ ΡΑΒΕΝΙΑ ΧΙΟΝΙΣΜΕΝΑ
ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ
ΠΕΤΡΙΝΟ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
✅Μια μακρόχρονη και σημαντική παρουσία στα πολιτιστικά δρώμενα
του Πωγωνίου και όχι μόνο.
του Πωγωνίου και όχι μόνο.