Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΛΑΜΠΡΗΣ
του Διον. Σολωμού
Ερμηνευτική απόπειρα
Kώστα Γ. Τσιλιμαντού.
Καθαρότατον
ήλιον επρομηνούσε
της
αυγής το δροσάτο ύστερο αστέρι,
σύγνεφο,
καταχνιά, δεν απερνούσε
τ’
ουρανού σε κανένα από τα μέρη.
Κι
από κει κινημένο αργοφυσούσε
τόσο
γλυκά στο πρόσωπο τα’ αγέρι,
που
λες και λέει μες στης καρδιάς τα φύλλα
γλυκιά
η ζωή κι ο θάνατος μαυρίλα.