ένα χρέος και ένας απολογισμός
Στον Χαράλαμπο Αχ. Κωστούλα, τον αγαπητό Μπάμπη από την Μερόπη Πωγωνίου που έφυγε από κοντά μας, τον συγγενή και χωριανό μου, τον στενό φίλο και συνεργάτη στον Εξωραϊστικό Σύλλογο Μερόπης, για πολλά χρόνια και συνοδοιπόρο σε μια μεγάλη συλλογική προσπάθεια που κάναμε μαζί για να διασώσουμε την πολιτιστική παράδοση του, κειμήλια μοναδικά του χωριού, διάσωση μοναδικών δομών, χώρων και μνημείων και να αφήσουμε σε αξιόλογους συνεχιστές μια περιουσία με δύο ιδιόκτητα κτήρια και ένα πλούσιο συλλεκτικό και λαογραφικό υλικό και μια οργανωμένη βιβλιοθήκη με περισσότερα από 4000 καταγραμμένα σώματα βιβλίων και εντύπων. Ήταν ένα μακρύ και μεγάλο οδοιπορικό με πολλά χιλιόμετρα πορείας, και με πολλές ενέργειες και προσπάθειες για εξασφάλιση πόρων και μέσων με μια μοναδική σύμπνοια χωριανών αλλά και βοήθεια, πολλών φίλων.
Αυτό το μεγάλο οδοιπορικό με φέρνει στο χρέος αυτής της μνημοσύνης, για τον αγαπητό μας Μπάμπη, που ανήμπορος δεν μπόρεσα να βρεθώ δίπλα στην αγαπημένη σου Κατίνα στις κόρες σου ΄Ολγα και Μαριάνα τα εγγόνια σου, στα αδέλφια του στις τελετές στην εκκλησία.
Αγαπημένε Μπάμπη, ακριβέ μας Μπάμπη, δεν παύω στους διολογισμούς μου και στα όνειρα να
Μαζί επιχειρήσαμε όλη την επέμβαση στο μεσοχώρι μας, στην αναστήλωση των περιτοιχισμάτων και των προσβάσεων, με σεβασμό στα κτίσματα των προγόνων αναπαλαιώνοντας τις δομές. Μαζί κατορθώσαμε να ενσωματώσουμε τη δωρεά του γειτονικού στο μεσοχώρι στο Σύλλογο, ιδιοκτησίας της παλιάς οικογένειας Παπασταύρου με την αναστύλωση της οικίας όπου στεγάζεται η βιβλιοθήκη και όσες λειτουργικές δομές έγιναν στον αύλειο χώρο.
Ακριβέ μου Μπάμπη, ήταν μεγάλη η στιγμή που με κάλεσες να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στο Σύλλογο για το αγαπημένο μας χωριό. Μου είναι αδύνατο σε αυτή την άϋλη επικοινωνία μαζί σου, σε αυτή την γραφή της μνημοσύνης να περιλάβω όλη τη συνεργασία μαζί σου. Στο περπάτημα στους δρόμους του χωριού σε νοιώθω να περπατάς δίπλα μου. Καλό σου ταξίδι στη χώρα των αγγέλων, αναπαύσου εν ειρήνη, τα ίχνη από το πέρασμα σου μένουν αναλλοίωτα στον τορό που άφησες.
Κώστας Χρ. Κωστούλας