2020, Μάνος Κιτσώνας

Ανθρώπινα πληρώματα από την Τροχιά Χαμηλού Ύψους ως το Ηλιακό Σύστημα - Δρ. Σ. Κριμιζής, Ακαδημαϊκός

Τη συνέντευξη παρουσίασε ο Διευθυντής του Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου, Μάνος Κιτσώνας.
Ίδρυμα Ευγενίδου
Ζωντανή ροή  (24/6/2020 18:00)
Όπως μας έδειξε η πρόσφατη αποστολή Space-X Crew Dragon, πλησιάζει η ημέρα που η μεταφορά ανθρώπων σε Τροχιά Χαμηλού Ύψους θα αποτελεί κάτι σύνηθες, όχι μόνο για αστροναύτες, αλλά και για τουρίστες. Η προφανής ερώτηση αφορά στο επόμενο βήμα: Η επιστροφή στη Σελήνη θεωρείται δεδομένη, σίγουρα πριν το τέλος της δεκαετίας που διανύουμε. Αλλά τι γίνεται με τη έξοδό μας προς το Ηλιακό Σύστημα? Ως τώρα μόνο ρομποτικές διαστημοσυσκευές έχουν ταξιδέψει και προσεδαφιστεί με επιτυχία στον Άρη, την Αφροδίτη, τον αστεροειδή Έρωτα, τον κομήτη 67P/Τσουριούμοφ-Γκερασιμένκο, τον δορυφόρο του Κρόνου Τιτάνα και σε μερικά ακόμη σώματα του Ηλιακού Συστήματος. Μπορούν άραγε ανθρώπινα πληρώματα να κάνουν το ίδιο? Ποια είναι τα βασικά προβλήματα ενός τέτοιου εγχειρήματος? Ο ομιλητής θα κάνει σύντομη αναφορά σε ρομποτικές αποστολές και ακολούθως θα θέσει κάποια ερωτήματα σχετικά με την ανθρώπινη εξερεύνηση πέρα από την τροχιά της Γης.

Έφυγε από τη ζωή ο Γεώργιος Κωσταράς

  Έφυγε από τη ζωή ο Γεώργιος Κωσταράς. Ή κηδεία του έγινε στο Δολό στις 17/6/2020

Κάντε κλικ στις εικόνες
πηγη: https://www.proinoslogos.gr/

#2020 #0616

ΣΥΣΤΑΣΗ, Κ.Τσιλιμαντού

                                                      ΣΥΣΤΑΣΗ 

Παρακαλώ όσοι διάβασαν τα ΣΚΟΡΠΙΑ ΦΥΛΛΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ, να διαβάσουν και την προσπάθεια καθηγητή, που θέλησε να εφαρμόσει το σύστημα αυτό στο Λύκειο.
Από το ημερολόγιο ενός δασκάλου
https://tsilimantos.wixsite.com/kostastsilimantos/apo-to-imerologio-enos-daskaloy

 

ΣΚΟΡΠΙΑ ΦΥΛΛΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ

ΣΚΟΡΠΙΑ ΦΥΛΛΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ
(Μνημόσυνο στο Δάσκαλο του ΔΜΕ(1975-77) Σπύρο Τρυφωνόπουλο, που άλλαξε τη ζωή μου).
του Κώστα Γ.Τσιλιμαντού.
                              Α!
Δανεικός ο τίτλος της επιφυλλίδας.
Αλλά και αυτά που θα διαβάσετε- όσοι τα διαβάσετε- είνα παλαιά, προ πεντηκονταετίας σχεδόν.
Βρισκόταν θαμμένα στα συρτάρια μου, και τώρα που τα ανακάλυψα, με την πεποίθηση πως κάποιες αλήθειες δε γεράζουν, λέω πως ίσως βρεθεί κάποιος που θα τα προσέξει.
Καυτό πάντα, όπως τότε, και σήμερα θέμα :
             Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ. 
Τα κείμενα τυπώνονται απαράλλαχτα, χωρίς προσθήκες και διορθώσεις.
‘’Θα ξεκινούσα με αυτό που είπε ο Αποστολάκης (Γ. Αποστολάκης:  «Η ποίηση στη ζωή μας»).  Προτού διοριστείς κοίτα τον εαυτό σου στον καθρέφτη, βαθιά. Δες όλες σου τις ασχήμιες κατάφατσα. Αναμέτρησε ότι η πολιτεία είναι πάντα φειδωλή στην αμοιβή σου. Αν πίστεψες ότι με το επάγγελμά σου, θα λύσεις το βιοποριστικό σου πρόβλημα, γελάστηκες. Υπάρχουν τόσα άλλα πιο προσοδοφόρα. Αν νόμισες ότι δεν απαιτεί κόπο και ότι σου φτάνουν αυτά που έμαθες, γελάστηκες δυο φορές. Και είσαι δυστυχισμένος και εσύ και πιο πολύ τα παιδιά σου, που θα πάρεις στα χέρια σου. Αργά ή γρήγορα θα ’ρθει η ώρα που θα νιώσεις πόσο πικρό είναι το ψωμί που τρώς.
Μπορεί να διδάσκεις σε καμιά επαρχία και τα παιδιά να υπνωτίζονται μέσα στο υλικό των διδαχτικών εγχειριδίων ( που ως τώρα μόνο εγχειρίδια ήταν).  Μπορεί ακόμη να καμαρώνεις πως μπαίνεις στην τάξη απροετοίμαστος, γιατί τά ’μαθες όλα.  Πρόσεξε! Η ζωή εκδικείται. Κάποτε κάποιο θα καταλάβει, έξω από το σχολείο, στη ζωή, πόσα έχασε εκεί μέσα. Ίσως κάποτε κα σένα σε ξυπνήσουν σειρήνες. Φαντάστηκες το τι εξουθενωτικό θα’ ναι, να διαγράψεις όλη σου την προσπάθεια μιας ζωής με ένα Χ;
__