ΜΕΤΑ ΑΠΟ 59 ΧΡΟΝΙΑ
ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ
Του Κώστα Γ. Τσιλιμαντού
Στις 26 Οκτωβριου 1956, ,ανήμερα του αγίου Δημητρίου, ο Καζαντζάκης
άφηνε την τελευταία του πνοή.Και ενώ ήταν κυνηγημένος πρώτα από τη Δυτική
εκκλησία για το βιβλίοτου «Τελευταίος Πειρασμός», στη συνέχεια όμως υπέστει κυνηγητό
και από την Ελληνική εκκλησία, που υπερτέρησε, και στα: «Καπετάν Μιχάλης»
και «Ο Χρστός ξανασταυρώνεται».
Σε αντίθεση ο Οικουμενκός μας Πατριάρχης από το Φανάρι, ο πολύς Αθηναγόρας,
σε επιστολή του, δημοσιευμένη στη«Νέα Εστία», του καιρού εκείνου,
του έγραφε, μέσα στ’ άλλα, και τοναποκαλούσε «Τέκνον ημών εν Κυρίω αγαπητόν».
Διαβάζοντάς τον από τα θρανία ακόμη της Μεγάλης του Γένους Σχολής,
που ήμουν μαθητής, σφοδρός έρωτας με κατέλαβε για το συγγραφέα. Στην
Αθήνα, με την αδικία που του γινόταν, ένιωσα τόσο μεγάλη αγανάκτηση,
που είμουν έτοιμος να σχίσω το μπράτσο μου και να του γράψω ένα θερμό