Βασίλης Σταμπόλη

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTv_ph3e9_e3t2D3u_qi8dtC5H6tv5nTb4i3uOy93RCmWuMQnosWzFfn9HGE7Ia8paE6lZBufJQZhnHzL6cmWqhbcASBc-XukFZuNeT5u1wLNWcp4CSMoUurWvRADq_-nPf-L3a-jT-5k/s1600/%CE%92.%CE%A3.jpg
Έφυγε ξαφνικά από τη ζωή σήμερα, 22/4/2014, ο αγαπημένος φίλος και ένθερμος λάτρης της Πωγωνιανής Βασίλης Σταμπόλης, σύζυγος Ειρήνης Μπασιάρη.
Η κηδεία του θα γίνει αύριο, 23/4/2014 στις 5 μ.μ., στον Άγιο Νικόλαο Χαλανδρίου.
Καλό σου ταξίδι Βασίλη.
Η οικογένεια παρακαλεί, όσοι επιθυμούν, αντί στεφάνου να δώσουν την όποια προσφορά τους υπέρ των σκοπών της Κιβωτού του Κόσμου, αντιπρόσωπος της οποίας θα παρευρίσκεται στην κηδεία.
#2014 #0422

Σημείο Α': Άγιος Νικόλαος Χαλανδρίου ((Πλατεία Ελευθερωτών 12 Κεντρικό Χαλάνδρι)
Σημείο Β': Νεκροταφείο Χαλανδρίου-Βριλησσίων (Αναπαύσεως και Τήνου)

Του Κώστα Γ. Τσιλιμαντού
23/4/2014
ΕΞΟΔΙΟΣ ΛΟΓΟΣ
 ΒΑΣΙΛΗΣ  ΣΤΑΜΠΟΛΗΣ

Θρηνεί η Βοστίνα τον άνθρωπο που επέλεξε να γίνει το εκλεκτό πνευματικό τέκνο της. Θρηνούμε οι φίλοι με βαθιά οδύνη  τον διαλεχτό τής συντροφιάς μας.

Συγκλονισμένοι μένουν οι άνθρωποι που είχαν την τύχη να σε γνωρίσουν.
Μεγάλη ψυχή, ακέραιος χαρακτήρας, ολοκληρωμένη προσωπικότητα, με κεραίες ανοιχτές πάντα, φίλος με όλους, πάντα ευγενικός,, έντονη παρουσία .
Είχες, Βασίλη, τα εφόδια ενός εκπαιδευτικού με πλατείς φωτεινούς ορίζοντες, με αρμονικό ήθος, ουδέποτε  εριστικός, πάντα με καταλλαγή, με εμπιστοσύνη και ανοιχτή διάθεση προσφοράς στις σχέσεις σου, που ήταν σχέσεις ζωής.
 Και όλα αυτά στο πρόσωπο μιας άριστης συντρόφου της ζωής σου, δασκάλας και μάννας και ενός άξιου γυιού, που ακολούθησε, στο στάδιο της ζωής, τα βήματά σου.
Δεν είναι εύκολο να βλέπει κανείς το θάνατο να αρπάζει διαλεχτές φύσεις, όπως δεν είναι εύκολο γι αυτόν που μιλεί, να μεταφέρει το συγκλονισμό που ένιωσε, όταν ήρθε βολίδα το πικρό μαντάτο του αδόκητου θανάτου σου..
Τον π’ αγαπά ο θεός πεθνήσκει νέος, μας τραγώδησε ο Μαβίλης, φέρνοντά μας στη μνήμη τον προγονικό λόγο του Μενάνδρου: όν οι θεοί φιλούσιν αποθνήσκει νέος.
 Εγώ όμως θα διαλέξω για σένα τον ωραιότερο ύμνο που σου ταιριάζει, στη γλώσσα που σπούδασες και με συνέπεια δίδασκες.:
Το μεν γαρ αποθανείν πάντων η πεπρωμένη κατέκρινε, το δε  καλώς αποθανείν ίδιον τοις σπουδαίοις η φύσις απένειμεν. Που σημαίνει: Η φύση μας έχει καταδικάσει όλους σε θάνατο, όμως τον ωραίο θάνατο τον χάρισε στα διαλεχτά παιδιά της.
Και σύ ,Βασίλη, αγαπημένος των θεών αυτής της γης,  σου επέλεξαν τον ωραίο θάνατο να φύγεις ωραίος και ώριμος ταξιδεύοντας με τον δίδυμο αδελφό του ,τον ύπνο, και με  ωραία τέλη, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά,  και με μια δεύτερη εύνοια,  το ταξίδι σου να είναι στο τόπο που αγάπησες και τόσο μόχθησες γι αυτόν και μάλιστα σε έναν αναστάσιμο Απρίλη.
Μακαρίζω τέτοιους θανάτους.
Όμως για μας τους περιλειπόμενους κάθε αποχωρισμός είναι ένας μικρός θάνατος, αλλά  κάθε θάνατος είναι ο μεγάλος αποχωρισμός.
Δεν θα μας λείψεις, Βασίλη, θα μας λείπεις και κάθε φορά οι ορφανεμένοι φίλοι σου, όσοι απομείναμε, θα σηκώνουμε το ποτήρι στη μνήμη σου, που θα είναι αιωνία, όσο ζούμε.
 Ευχόμαστε με όλη μας την καρδιά Υπομονή και Κουράγιο στους αγαπημένους σου Ειρήνη και Λάμπη. 
Καλό σου ταξίδι Φίλε.

Ποίημα του Κώστα Γ.Τσιλιμαντού για το Βασίλη Σταμπόλη.
Σήκω Βασίλη, κάλεσε να μαζευτούν οι φίλοι
Να ‘ρθούν να κάτσουν δίπλα σου, τριγύρω απ’ το τραπέζι
Και σύ στη μέση ο άρχοντας παραγγελιές να δίνεις.
Και ο Βασίλης μίλησε και ο Βασίλης λέει.
Φίλοι μου εγώ χαρούμενους θέλω φίλες και φίλους
Μακριά από με τα δάκρυα, μακριά από με το κλάμα.
Θέλω να σκώνετε ψηλά, να κρούτε τα ποτήρια
Κι εγώ μέσα στους ύμνους σας  και μέσα στις χαρές σας
Θα σκώνω το ποτήρι μου, πάντα μαζί σας θα ’μαι.