.png)
Του ΚΩΣΤΑ Γ.ΤΣΙΛΙΜΑΝΤΟΥ
Σκοτεινή μου ρίζα
Σε θολά νερά,
Ψάχνω γαι τα όσια
Και τα ιερά.
-------------
Θλιβερά σκοτάδια
Αίματα, πληγές.
Σε κορμιά ανόμοια
Βόγγοι κι οιμωγές.
---------------
Πως να ξεδιαλύνεις
Ξένο από δικό
Μέσα στους αιώνες
Από τ' άδικο.
---------------
Όλοι αδερφωμένοι
Φίλοι και εχτροί,
Κάτω απ' του θανάτου
Το πικρό κεντρί.
-----------------
Στοίχεισαν στο χώμα,
Γίναν αφορμή
Να το προστατεύουν
Από ξένη ορμή.
-------------
Και στη γης απάνω
Φύτρωσε θωρώ
Άνθος Πωγωνίσιο
Που να το χαρώ!