ΠΩΓΩΝΙΣΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΑΛΑΙΩΝ ΣΚΟΠΩΝ

ΠΩΓΩΝΙΣΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΑΛΑΙΩΝ ΣΚΟΠΩΝ
Του Κώστα Γ. Τσιλιμαντού.

(Τραγουδιέται όπως: Τί κακό έκανα ο καημένος)

 Μια πεντάμορφη διαβαίνει

Στην απάνω γειτονιά

Και μοσκοβολάει στο διάβα

Κάθε ρούγα και γωνιά.

----------

Οι γερόντοι που τη γλέπουν,

Τέτοια κάλλη, μολογούν,

Παλληκάρια στην ποδιά της

Ρίχνουνε, για να σφαγούν.

------------

Τέτοια λόγια δε μ' αρέσουν,

Λέει η κόρη που περά.

Εγώ πλάστηκα γι' αγάπη,

Να μοιράζομαι χαρά.

ΜΟΙΡΟΛΟΪ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΚΑΙΡΟΥ
Όλη τη νύχτα σ' έκλαιγα και μούσκευα το στρώμα
Και κάπου στα χαράματα έρθες στο είνορό μου.
Έρθες λεβέντης που 'ξερα κι ο άντρας που αγαπούσα
Κι ανθούς από χελιδρονιές γιόμισε όλο το σπίτι.
Τί να σου πρωτοθυμηθώ και τί ν' ανιστορήσω.
Είχες τ' αντρίκειο φέρσιμο, την τρυφεράδα του άντρα
Κι ήσουν κολόνα του σπιτιού κι ο ήσκιος της ζωής μου.
Μα τώρα με ξεήσκιωσες και βούλιαξε το σπίτι.
Εσβήσανε τα νιάτα σου, ρημάξαν τα δικά μου.
Εσέν' τα τρώει η κάτω γης και τ' άραχλα σκοτάδια
Και τα δικά μου η πάνω γης καίει με κακό χειμώνα.
Μου μίσεψες και μ' άφηκες ένα γυαλί φαρμάκι,
Να 'χω να πίνω μια ζωή, ώσπου να 'ρθω να σ' έβρω. 

ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
Ήρθα να πιω απ' τα χέρια σου καφέ, να ξεμεθύσω
Κι εκείνα μου 'δωκαν φωτιά, που δε μπορώ νασβήσω.
----------------------
Ήθελα να' μουνα κισσός πλεγμένος στο κορμί σου,
Ζωή να παίρνω και δροσιά και νιάτα απ' την ορμή σου.
----------------------
Σου στέλλω μήλο κόκκινο, μου στέλλεις μανταρίνι,
Πάντα μαζί στον έρωτα, που δε γνωρίζει ειρήνη.
----------------------
Μικρή μου λεύκα λυγερή, ψηλό μου κυπαρίσσι,
Μονάχα ο θάνατος εμάς μπορεί να μας χωρίσει
----------------------
Τρυγόνα εσύ, αϊτός εγώ, πέρδικα εσύ, εγώ γλάρος.
Ζήσαμε μια ζωή ακριβή και δε μας σκιάζει Χάρος.
----------------------
Κοντά σου απόχτησα φτερά κι έμαθα να πετάω,
Θε μου και νά 'χα δυο ζωές, για να σε μελετάω.
----------------------
Στο πλευρό μου εσύ μονάχα,
Δυο ζωές ακόμα να' χα.
----------------------
Έλα και σπάστα ταίρι μου
Κι εγώ πλερώνω αστέρι μου.