Η …ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

   Η …ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
   του Κώστα Γ. Τσιλιμαντου.
Επειδή άκουσα να γίνεται κάποιος λόγος για κάποια επιστολή του Χριστού, που διέδωσε μάλιστα και αρχηγός κόμματος(!), αναθυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια, κάπου εκεί στα μισά των τάξεων του Δημοτικού σχολείου της Πωγωνιανής, όταν  από ομοτάξια παιδιά του Εθνικού Οικοτροφείου πληροφορήθηκα την ύπαρξή της.
Ένθεη θρησκευτική φλόγα με κατέλαβε να τη βρω και να την αποχτήσω. Τελικά μετά από παρακάλια, βρήκα τα απαιτούμενα χρήματα και έτρεξα στο κατάστημα του Μήτση-Κονόμου, (Δημητρίου Οικονόμου), όπου βιβλία άλλα δεν θυμάμαι να υπήρξαν , αλλά  έβριθαν οι ΒΙοι Αγίων  και η περιώνυμη επιστολή.
Με ένθεο ζήλο τη διάβαζα τρεις φορές την ημέρα και κατά μίμηση των άλλων  παιδιών, και λήγοντας την ανάγνωση, έκανα το σταυρό μου.
Επόμενο ήταν σχεδόν όλόκληρη να την αποστηθίσω. Ανασύρω  όσα ακόμη μου έχουν μείνει.   
Έπεσε ,λέει, ένας λίθος από τον ουρανό στη Αγία Πόλη και τότε «ο αγιώτατος Πατριάρχης των Ιερισολύμων Ιωαννίκιος εσύναξεν όλους τους Αρχιερείς κα ιερείς και ‘απσντας τους χριστιανο ς» που παρακαλούσανν νυχθημερόν τον Θεόν, οπότε «ηκούσθη φωνή εξ ουρανού Επάρατε αυτόν  τον λίθον  κα ίδετε τα γεγραμμένα επ’ αυτού».
Μεταξύ των απειλών  θυμάμαι.  «Κατηραμένος και αφορισμένος ο λάρυγξ όστις καταλύει τας Τετάρτας και τας Παρασκευάς κρέας και οψάριον άνευ σωματικής ασθενείας»
«‘Εγώ σας ‘εστειλα βάρβαρα έθνη και σας εμαστίγωσαν  και εσείς δεν μετανοήσατε».
«Δεν βλέπετε τα αλλόφυλλα ‘εθνη, όπου νόμον δεν έχουν και νόμον πράτουσιν:» Αλού ελεγε ότι θα ανοίξει τους καράκτες του ουρανού να μας  καταπνίξουν. και παράλληλα θα στείλει θηρία πτερωτά και άνημερα, που θα επικρστεί τόσος τρόμος ώ στε να φωνάζετε «Εβγάτε εσεις οι πεθαμένοι, να μπούμε εμείς οι ζωντανοί».  Φυσικά η επιστολή είχε και άλλα πολλά που δεν μου ‘εμειναν στη μ νήμη.
Τελικά  είχε τη χάρη όποιος τη διαβάζει τρεις φορές την ημέρα,  θα ιδεί τον Χριστον  τρεις  μέρες προτού  πεθάνει και  ό π οιος τη διαβάσει δίπλα σε γυναίκα ετοιμόγεννη,  με τη χαρη του  Θεού η γυναίκα  θα γεννήσει πιο γρήγορα!
{Τα παραπάνω εγράφησαν «πολλού μετά μόχθου», για να δοκιμάσουν τη μνήμη μου, καθώς ζω τη μοναχική ζωή του δωματίου).