Vostiniotis: ΓΙΑΝΝΗ ΓΚΟΓΚΟΣ (Μικρό μνημόσυνο)

ΓΙΑΝΝΗ- ΓΚΟΓΚΟΣ

(Μικρό μνημόσυνο).
Του Κώστα Γ.Τσιλιμαντού

Είναι ώρες που με σφίγγουν πως κάτι έχω ακόμη να πω, για κάποιους ανθρώπους του χωριού μου, που μένουν ζωντανοί μέσα μου, προτού φορέσω το μαύρο κράνος, που θα ’λεγε ο Καζαντζάκης.
Ο Μπάρπα –Γιάννης ήταν μια σπάνια μορφή , για όσους τον γνώρισαν και δεν τον λησμονούν. Πρόσωπο ήρεμο, μορφή γαλήνια να την ακούς να μολογάει, μα το θαυμαστό, στο Μπάρμπα- Γιάννη ήταν εκείνη, η αυθεντική, η ανεπανάληπτη φωνή του στο δεροπολίτικο τραγούδι, όπως το λέγαμε τότε, στο πολυφωνικό δηλαδή, με διπλή ιδιότητα, είτε του πάρτη, είτε του κόφτη.
Κάποτε, σε μια από τις επισκέψεις στο χωριό, βρεθήκαμε μαζί στο τραπέζι οι δυό μας, ενώπιος ενωπίω, και ο Μπάρμπα Γιάννης τότε μου είπε:

Θα τραγουδήσω για σένα!
Και άρχισε να μελωδεί:
Πέρασα-γεια σας παιδιά-πέρασα ’πο ’να γιοφύρι.
Βρισκω μια-γεια σας παιδιά- βρίσκω μια στο παραθύρι.
Και το τραγούδι συνεχίστηκε ως το τέλος.
Αυτό ήταν. Η ανεπανάληπτη φωνή χύθηκε τόσο μελωδική μέσα μου, που θα την πάρω μαζί μου.
Δε σώζεται η φωνή του, όπως θα άξιζε να σωθεί, όπως και εκείνη, ενός άλλου αηδονιού που ευτύχησε να βγάλει η Βοστίνα, του Θωμά Ζαμπέλα, σώζονται μόνο σπαράγματα..
Κάπου ο γυιός του Ευάγγελος, βρήκε και διατήρησε ένα απόσπασμα απο το τραγούδι, προφανώς του Μπάρμπα- Γιάννη: Μπόζοβο ,καλή Βοστίνα πουν’ τα κάλλη που ’χες κείνα..
Όποτε συμβαίνει να το ακούσω στο εξαίρετο για όλο το Πωγώνι και για την Ήπειρο Ιστολόγιό του, με διαπερνά μια ανατριχίλα.Και με αυτό κλείνω τούτο το γραπτό μου.
https://tsilimantos.wixsite.com/kostastsilimantos